Eski Yakacık Yeni Yakacık
6 / Temmuz / 2006 
Bugün sizlere eski Yakacıklılardan anılar derledim.
Bugünkü Yakacık’tan fotoğraflar eşliğinde…Eski Yakacık’ta Yahudiler Ermeniler, Rumlar hep birlikte yaşar, Ayazma’da Şekersuyunda yaz akşamlarında birlikte eğlenirmiş. Ayazma’daki eğlence yerlerinde saksofonla caz çalınırmış. Tabii artık ne o eski insanlar, ne de eski yaşam tarzı kaldı. Burası İstanbul’un balkonu hala, ama manzarayı beton binalar doldurmuş durumda.***
Keçi Kalesi eski İstanbul -İzmit yolunu denetim altında tutmak üzere yapılmış. İstanbul’un işgali sırasında İngilizler Yakacık sırtlarında bulunan bu kaleyi işgal etmiş. Yakacık halkında top-tüfek ne gezer? Mumları keçilerin boyunlarına takıp yakmışlar. Sonra da kaleye doğru kovalamışlar. İngilizler gecenin karanlığında kendilerine doğru gelen bir sürü ışığı insan sanmış ve hızla kaleyi terk edip gitmiş.
***
Yakacıkta sinema
Yakacık’ta bugün hala kalıntısı duran bir yazlık sinema vardır. Tahta sandalyeli bu sinemada yaz geceleri yıldızların altında çekirdek yenerek biraz gürültülü biçimde yıldız seyredilirmiş. Ayazma yolu üzerindeki Avcı Sinemasında Türkan Şoray’lı Hülya Koçyiğit ve Fatma Girik’li filmlere gidilirmiş.
***
Yaz akşamlarını sinemadan başka bir de konserler şenlendirirmiş. Meydandaki büyük çınara film afişlerinin yanına konser posterleri asılırmış. Sonra herkes Şükran Ay dinlemeye gidermiş. Tabii yine çekirdekler ve Elvan gazozlarıyla…
***
Nicomedian-Şefika 
Hos geldin aramiza sefalar getirdin.
Saygilar.
İtiraf ediyorum ve teslim oluyorum: Sizin Beyoğlu-Çiçek Pasajı yazılarından ilham aldım,evet :))
slm sefika hanım oncelıkle yakacıgımızla ılgılı sıte kurdugunuz ıcın sıze cok tesekkur ederım ben hasan 44 yasındayım 1975 almanyadan turkıyeye kesın donus yaparak yakacıga yerlestık amcamların yanına amcalarım abdullah feyzullah yakacıkta mutahıtlerdı cocuklugum yakacıkta gectı ılkokulu orta okulu hasanpasada okudum bı an cocukluk zamanıma gıttım duygulandım gozlerım doldu ızın verırsenız bende burada yazmak ıstıyorum saygılarımla hasan kucuk
Elbette:)) Memnuniyetle.
Yazini bir daha oku.Ne güzel olmus degilmi ?…
merhabalar yakacık hakkındaki bu bilgileri nerden edindiniz ben yakacığın yerlisiyim bir an o eski günleri hatırladım insanlar yakacığa has kağıt kebabı yemeye gelirler haylada var hafta sonları ayazmada oluyor. Yakacığın meydanından ayazmaya paytonlar kalkardı yazlık sinaması şu an oto yıkama oldu 🙂 çok anılarım vardı o sinamada 78 doğumluyum ama bir çok eski halini bilirim. Yakacıkla ilgili site yapiğim derken yazınızı okudum bir an duygulandım.Yakacıkla bir ilişkiniz varmı yoksa evliya çelebi gibi her yerden kısa yazılar mı yazıyorsunuz
Kaan Bey,
Size ayrıntılı bir cevap yazdım. Posta kutunuza bakın lütfen. paylaştığınız anılar için teşekkürler.
bende yakacığın yeni nesil gençlerinden biriyim ve keşke herkes bu güzelliği sizin gibi görebilse diyerek eskisiyle yensiyle hepinizi bu güzelliği yaşamaya davet ediyorum.
MErabalar bende Dogdum gozlerımı yakacıkta actım burası dunyanın en guzel yerı olsa gerek ıstanbul ayaklarınızın altında İstanbulda yasayan her ınsanın ayazmada en azından bır semawerden cay ıcmesı lazım dıye dusunuyorum ne mutlu yakacıklıyım dıyene 🙂 sewgıler saygılar…
umut kardeş oraların ğüzelliğini bilirim çocukluğum orda ğeçti birde ayazmanın üstündeki kayalardan marmarayı seyretmek lazım. çocukken arkadaşlarla kayalara çıkar ama kayaların en üstüne ordan aşağı seyrederdik, aşaya inerken o tepelerin meşur tüyleri vardı onlardan toplayıp boyardık.ayrıca yılanlarda çoktu işte arasıra çocuk’ken macera olsun diye çıkardık tabiki çok telikeliydi.ama o ğüzelliğe değermiş.umut kardeş sayğılarımla höşca kal.(TEKEL AHMET)
BENDE YAKACIKLIYIM 37 YAŞINDAYIM O GÜNLERİN SON DEMLERİNİ YAŞADIM.ÇOK GÜZELDİ
selam yakacık ın eski zamanlarını ve günlerini çok güzel anlatmışsınız.sizlere teşekkürler.yakacık ın eski günlerini ve yakacık ı çok özlüyoruz.bu arada kaan a selamlar arkadaşım olur
selam ben de yakacıklıyım .Bayramoğullarının kızıyım. Yakacıkta doğdum ve büyüdüm.harika biryerdi eskiden tabi. 43 yaşımdayım.yakacık meydanında her milli bayramda şiir okudum. törenler daha çoşkulu olurdu o zamanlar . ah o konserler erdem sinemasında toplu sünnet törenleri ve eğlenceler harikaydı. Yakacıkta 3 sinema salonu vardı.renk sineması kapalı salondu. Aarzu ve mehtap yazlıktı.Herkes birbirini tanır ve komşuluk yapardı.şimdi yakacıka geldiğimde tanıdıklarımı göremiyorum.şimdi çengelköylü oldum ama kalbim yakacık diye atıyor.Çocukluğumun ve gençkızlığımın geçtiği o harika yeri nasıl unutabilirim. Tüm eski yakacıklılara ve izlerini bulamadığm okul arkadaşlarıma selamlar.
mrhb hemen hemen aynı dnömdeniz bizde her 23 nisan 29 ekim de meydan yurt olaraka bando başkanıydım negüzel günlerdi neler yapıyorsunuz yakacığa uğrarmısınız bizim dnem ve yeni dnem den olanlar tolanıyorlarmış umarım biz eskiler de toplanırız.kendinize iyi bakınız
Merhaba; Suheyla
Bende eski bir yakacıklı sayılırım. Bilmem tanırmısınız veya hatırlarmısın. Gerçi yıllar geçti aradan. Diyebilirim ki 35 yıl öncesi. Ben aslında geçmiş zamandaki yakın bir komşunuz. Sizin evin hemen üst kısmında müstakil bir ahşap evde oturuyorduk. Anlatılan zamanlar bizler birlikte bir aile gibiydik. Gerçek bir kardeş gibiydik. İnşallah kısmet olur bir gün görüşme imkanı olur ise eskilerden eski komşuluklardan yaşanılanları anlatır ve sohbet ederiz. Eskileri o geçen yılların güzelliklerini burada anlatmak ne mumkun. Tüm aile bireylerine sonsuz selamlarımı sunarım.
Selam ve Sevgilerimle.
HASAN ERSOY
Merhaba süheyla bende yakacılı şöförRızanın kızı lale .Abim metin senin abinin arkadaşı .ablam melek ben ikizim ikizimin ismi Engin annemin ismi zeynep tanıdınmı bilmem ama benseniçok iyi tanıyorum .arzuyuda süreya abimide .Yakacık çoook güzel biryerdi anlata anlata bitiremem ama şimdi taşyığını .seninle haberleşe bilirsek çok sevinirim .tüm yakacıklılara selam sevgiler .
yakacık Hasanpaşa İlköğretimokulunun mezunlarına 27 mayıs günü pilav günü var. bu okuldan mezun olan arkadaşlar hadi o gün saat 15.00 ila 17.00 arası bende orada olucam eski arkadaşlarımı inşallah görürüm. okulun sitesine girin nostalji sayfası bir harika
Ben yakacıkta doğup büyüdüm yakacığın eskisi ve yenisi arasında tabiki çok fark var ,elimde olsa o eski günleri geri getirirdim .Şimdiki huzur evinin orada zeytinlik vardı ve orada arkadaşlarla çok futbol oynamışızdır .Çınar altında herkes toplanır , konserler dinlerdik.Bu arada ben bahsedilen sinemanın sahibinin oğluyum orada çok anım olmuştur.Gerçektende unutulmaz günleri vardır yakacığın yaşayan bilir diyorum ve bütün eski yakacıklıları selamlıyorum .
merhaba bende eski bir yakacıklıyım 1965 doğumluyum bahsetteğiniz sinemalarda çok vakit geçirdim bahsettiğiniz meydanda çok şiir okudum bando takımındaydım birkan tümayı tanıyanlarınız vardı herhalde babam kendisi rahmetli oldu yakacık eskiden çok güzel bir yerde şimdi eski halini mumla arıyorum ama yinede hala yakacıkta yaşıyorum
vay vay vay en koyu kopkoyu beşiktaşlı salih abim.sen kardeşimi(mohan) daha bi seversin oda beşiktaşlı ya biz galatasaraylıyız ondan herhalde
geldiğimde göremiyorum kimseyi onun için fazla kalmıyorum birgün görüşelim.
abim ben kozyatağında merkez bankasındayım.e5 üzerinde eski ptt hast.karşısında odak plaza girişi kime sorsan gösterirler.yolun düşerse mutlaka ama mutlaka bekliyorum TAMER ABİ TABİ SENİDE…
ben de babanınarkadasıyım ona zeki müren derlerdi gözlükleri kalın çerçeveli idi ile kıymetim özlüyorum ruhu şaadolsun birkanın kardeşi sagmı nerelerde ben de yakacıktayım cınar altı öz kuruşların üstünde oturuyorum
sevgili ali ben samil,sevgi ve selamlarimi iletirim.ben pendikteyim yillik ziyaretimi yapiyorum,biliyorsun hala Almanyadayim.
Yakacık- Ayazma denince akla ilk önce ayazma çay bahçesi gelir…o eski günlere götürür sizi …
incelemek isteyenler olursa: http://www.ayazmacaybahcesi.com
slm elif
Slm herkese slm Yakacıklılara ben semtimizin perşembe pazarının yanında oturuyorum. Ben burda gözlerimi dünyaya açtım Yakacığı çok seviyorum. Yakacık bir yaşam yeri havasıyla, doğasıyla, ormanıyla, ayazmasıyla. Böyle işte Yakacık çok güzel…
büyük üstad ZEKAİ TUNCA Güzel Semttımıze şarkı bıle yapmıs 78 dogumluyum dedem 64 senesınde yazlık ev yaptırmıs karakolun karsısı bahceli 3 katlı bına hala burada ıkamet edıyoruz ama nerde eskı yakacık ahhhh
Selamlar ben 73 doğumluyum. Bu köyün kızıyım bende Yakacık’ı çok seviyorum her nekadar göçlerden dolayı kalabalıklaşsada yinede doğup büyüdüğüm yer bir türlü kopamıyorum.Hasanpaşa mezunuyum bende bir oğlum bu sene mezun oldu diğeri ise 6.sınıfta Hasanpaşa’da ne mutluyumki çocuklarımda bu köyde doğup büyüdüler okuyorlar.Ama eski Yakacaığı özlüyorum açıkçası Çınaraltı çay bahçesi yazlık sineması.Sinemanın yerine bina yapıldı.Eski güzelliğini kaybediyor artık.Hasanpaşa da yıkılıyor yenisi yapılacak o nostaljide tarihe kavuşacak yakında.Yakacıklı olan ve Yakacığı seven herkeze selam olsun
Özlemi ve eksikliği hissedilen böyle bir siteyi yayın hizmitine sunduğunuz için size doğma büyüme bir Yakacık’lı olarak teşekkür ediyorum. Ben 1942 doğumluyum Sözü edilen 0 üç güzel sinemadan biri olan Arzu sinemasını en son ben işlettim.(1972-73-74) Şöyle bakıyorumda genç kardeşlerimiz eski Yakacık’tan söz ediyorlar.Ne varki çok eksiklikleri var çünkü yaşları müsait değil. Eski Yakacık’ı değerli ağabeylerimizden Kahya Selahattin,Muhtar Çetin,Erdem Çelepgil ve benim kadar bilmezler.Yakacık’ın özelliği,güzelliği,tutuculuğu,birlik ve beraberliğini bu sitede anlatmaya kalkarsam buna yer kalmaz.Yakacık’ı en güzel Kahya Selahattin ağabiyimiz ve Erdem Çelepgil ağabeyimiz anlatabilir. Ben Yakacık’ın yetiştirdiği milli sporculardan ve Uluslararası gazetecilerindenim. Yukoslavya ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti(KKTC)’ de gazetecilik görevlerinde bulundum.Şu anda da KKTC’de halen bu görevimi hobi olarak devam ettiriyorum. Yakacık ile ilgili çok haberler ürettim.Çünkü eskiyi çok iyi biliyorum. mesela Rahmetli Ş0för Emin ağabeyin motorsiklet tekerliği gibi telli lastikli arabasından başka Yakacık’ta araba yoktu,Ankara yolu da yoktu.Sözünü ettiğim yıl 1950.Yani 58 yıl öncesi.Yorum yazan kardeşlerim babaları,ağabeyleri benim arkadaşlarım ve ya ağabeylerimdi. çocukluğumuzda Yakacık’ta elektrik yoktu.Çınaraltı kahvesinde sessiz sinema oynatılırdı o devirde.Cumhuriyet Bayramlarında çengiler göbek atardı Yakacık meydanında. Yorumcu kardeşlerime şöyle bir sorsam ve sizler Sütçü Adile teyzeyi,Yakacık’ın efsane muhtarları İbrahim Çolpan, Ekrem ağabeyi,Muhtar Kumral Başöğretmeni(Yasemin Kumral’ın babası),Dondurmacı ve helvacı Adem amcayı,yemişçi hüseyin ağayı,Dondurmacı Muharrem’i(Torunuyum),Arzu sinemasının üstünde olan Yıldız sinemasını,Nimet oteli sinemasını,Kaptan’ın köşkü sinemasını ve sinemacı Rahmetli Burhan ağabeyi hangileri tanır ve ya hatırlarlar.Yakacık’ın ilk Üniversite mezunu Yavuz ağabeyi,sesi güzel Ruhi ağabeyi,Kahya Bahri ağabeyi,kadir babayı,Ekrem babayı,rıza babayı,Arif dayıyı bilirlermi?Ayazma çamlı gazinodan veya Aydostan Kartal’a baktığınızda tek bir ev veya gece yanan tek bir ışık olmadığını gören ve bilen varmı? Yakacık’lı bir aileye ve ya bir kıza bırakın laf atmayı şöyle bir yan baksın ve ya evinin önünden geçenin bir araba dayak yediğini,Yakacık’lı gençlere sataşan yabancıların üzerine köy gençlerinin hepsinin birden saldırdığını bilen varmı? Yakacık öyle bir kaç cümle ile anlatılması mümkün olmayan efsane bir köydü. Unutuyordum Ahçı Nazım,Adalı,Aziz usta,Kadir usta,Kasap Akif,mezarcı Adnan ağbi,Mehteran Sadi ağabeyi tanıyanlar varmı? Yani yorumculardan.Yakacıktan Kartal’a yürüyerek gider yüreyerek gelirdik. Araba ne gezer.Peki Erdem Ağabeyimin babası Rahmetli Kasap Hafız’ı Çamur İbrahim’i Kavas İsmail’i tanıyanlarınız varmı. Bırakında eski Yakacık’ı kahya Selahattin,Muhtar Çetin,sinemacı Erdem ağabeyimiz ve ben anlatayım. Sizlerin anlattıkları dünkü Yakacık.Birinize sorsam ve Yakacık’ta çıkan yangınlar camii altında hazır bekletilen Tulamba ile söndürüldüğünü kaçınız bilir? Biz o devirleri gördük ve yaşadık.Peki fırıncı Şefket amcayı,Rahmetli Ayı Cemal’i ve yakacık’taki un değirmeni,yahne ve harmanları bileniz varmı? yinede eski Yakacık’ı gündeme getirdiğiniz için site sahibine ve yorumculara teşekkür ediyorum.
bende avüstüncü söför Rızanın kızıyım 1963 yakacıklıyım çok güzel anlatıyorsunuz bu siteyi açan can kurban olsun
Başta Fethi Satıcı beyefendi olmak üzere buraya ugrayan, yorum yazma nezaketi gösteren tüm Yakacıklılara ve eski Yakacık’ı sevgiyle ananlara sonsuz teşekkürler.
Fethi bey,ben bu yazıyı duygu ve düşüncelerimizi paylaşmak istediğim için yazdım. Sizin gibi eskiyi bilenlerin paylaşımı benim için çok değerli. Kimbilir sizde ne güzel hikayeleri ve fotoğrafları vardır Yakacık’ın. Gerçekten gıpta ettim. Keşke kitap filan yapıp değerlendirseniz. Ne güzel olur Yakacık adına.
Yine ziyaretinizi beklerim.
Şefika
Şefika hanım merhaba siz benim sınıf arkadaşım Şefika olabilirmisiniz acaba.Ben Hayrunisa öğretmenin sınıfında okudum hasanpaşa da. Babası Yakacıkda BOYACILIK YAPAN Şebnem Erdem,Müge Göngör,Suzan, şefika, Dedebey, Nuran öğretmenin oğlu Zafer Öztürk, Hakan, Ferhat hep aynı sınıfta beş yıl beraber okuduk.Sizin yazılarınızı hep okuyorum okulun 27 mayısta pilavına geleceğim inşallah tanışırız.
Sevgili kardeşim,Yakacık sevdalısı önce hakkımdaki düşünceleriniz için sonsuz teşekkürlerimi sunar,saygı ve sevgilerimi sunarım.İnşallah tanışma fırsatımızda olur diye düşünüyorum. Evet elimde 58-60 yıl öncesi ve 38 yıl önceki bazı fotoğraflar var.Ele içlerinden bir tanesi varki nasıl anlatayım? Yanılmıyorsam yıl 1950 ve ya 1952. Nur içinde yatsın Muzaffer Sağun öğretmenimiz(Asaf’ın annesi)sınıf arkadaşlarım rahmetli Doğan Kesici,Yavuz Kahraman,Cemalettin Bayramoğlu,Tülay Aykut, Niyazi Kılıçaslan, Rüstem,Belma,Nur,Selma Tozan,Semaat, Aynur,Muzaffer Bicioğlu, Celal Başer,Ruşen ve diğerleri. Yakacık ile ilgili tabii çok anı ve hikayem var.bazı fotoğraflar da mevcut. İnşallah sitenizde yayınlanmak şartı ile benim için paha biçilmez olan bazı fotoğrafları size vermek isterim. Buram buram tarih kokan Yakacık mert insanların,birbirine saygı gösteren ve yardımda bulunan insanların birlik ve beraberlik içinde yaşadığı bir yerdi Yakacık. Uzun kış gecelerinde rahmetli Aliye teyze,Nimet hanım,teyzenin masalları ile büyüdük. 28 yıl önce Yakacık bir belde belediyesi idi. Belediye Başkanımızda dayım ve annemin okul arkadaşları Rahmetli kadir Evsen’ di.Nur içinde yatsın,mekanı cennet olsun. Size ilginç bir hikayemi anlatmak istiyorum. Yıl 1957 veya 1958.Güreş Milli takımlarımız Nimet Pansiyonunda kamp yapmaktalar.Dürüşafaka Huzur Evinin arkası.Bizde henüz delikanlı çağına yeni girmişiz kanımızın kaynıyor.İşte 0 güreş milli takım kampı benim güreşçi olmamı sağladı.Bu kapmta Rahmetli Hamit Kaplan,Sülayman Baştimur,Teyfik Kış,Ahmet Bilek,Dursun Ali Erbaş,Mithat Bayrak,Yaşar yılmaz,Müzahir Sille,Burhan Bozkurt gibi Olimpiyat,Dünya ve Avrupa Şampiyonlukları kazanmış güreşçiler vardı.0 andan itibaren güreş sporuna karşı içimde bir ilgi ve sevgi oluştu. Kartal Güreş kulübünde güreş sporu yapmaya başladım ve kısa bir süre sonrada Haydarpaşa Demirspor Kulübüne alındım.Burada güreşi ilerlettikten sonra FB güreş takımına geçtim ve burada ilgililerin dikkatini çektim ve 1960 Roma Olimpiyatları 52 kilo Greko-Ramen Güreş Milli Takım namzet kadrosuna alınarak seçmelere tabi tutuldum.Yaş 18 genç ve tecrübesizim.Buna rağmen seçmelerde çok ünlü iki rakibimi yendim ve takıma girmek için daha sonra Prof. Dr. olan Dr. Halil Kazım Gedik ile seçme yaptırdılar.Karşılaşmanın ilk dakikalarında açık ara önde olmama rağmen sırf tecrübesizliğimin kurbanı oldum ve kazanacağım maçı tuşla kaybettim. Yani Olimpiyat kadrosunun kapısından döndüm.Büyüklerim beni teselli ettiler”Üzülme daha çok gençsin ilerde milli takıma girersin”şeklinde teselli ettiler. Daha sonra Olimpiyat,Dünya ve Avrupa Şampiyonu İsmet Atlı Ağabeyim tercüman gazetesinde güreş ile ilgili köşe yazısı yazıyordu.daha sonra bir kaç kitap yazdı.Köşe yazılarında ve yazdığı kitaplarında daima bana yer vererek” Fethi Satıcı uzun boylu,çok teknik,güreşirken oyun icat eden,rakiplerini gafil avlayan karayağız bir pehlivandı. Ne varki güreş yaşamı kısa sürdü. Devam ettirseydi Olimpiyat,dünya ve Avrupa şampiyonlukları kazanacaktı. Çünkü zorlanmadan ve kolayca yendiği rakiplerinin çoğu Dünya,Avrupa ve Balkan şampiyonu oldu.Fethi Satıcı dünya güreşinin gelmiş geçmiş en uzun boylu güreşçisi (172) idi.Uzun kolları ve ters bir güreş stili vardı.Kafakol,tek kol ve subleks ustası idi”şeklinde benden söz ederdi. Allah sıhat,afiyet ve uzun ömür versin.İsmet Atlı ağabeyimle arasıra da olsa görüşüyoruz ve eskileri yad ediyoruz. daha sonra 1948 Londra Olimpiyatlarının efsane şampiyonu Rahmetli Dr. Gazanfer Bilge, beni himayesine aldı ve öldüğü güne kadar da yanından ayırmadı.1963 yılında askere gittim ve bir süre Erzincan Karagücü Güreş takımında güreştim,çeşitli dereceler elde ettim. Terhisimden sonra İş hayatına atıldığım için çok sevdiğim güreş sporunu bıraktım. Fakat kopmadım.Geleneksel Spor Dalları Federasyonu,Türkiye Güreş Federasyonu Basın Kurulunda görevler aldım. Ayrıca İstanbul Güreş Ajanlığı Tertip komitesi Genel Sekreterlik görevinde bulundum.Ayrıca ABD Milli takımını 12-2 malup eden Kartal Güreş İhtisas Kulübünün 2. Başkanlığını yaptım ve takımımı 1979 yılında Polonya’nın Katowiçe şehrindeki uluslar arası güreş turnuvasını götürdüm ve 4 ülkenin katıldığı turnuvada kartal üçüncü oldu. Halen Türkiye Güreş Federasyonu Basın Kurulu üyesiyim. İşte Yakacık böylesine görülmemiş bir tasadüf sonuncunda bir milli takım sporcusu ve ünlü bir basın mensubu yetiştirdi.Uluslar arası basın kardı sahibiyim.15 yıl Anadolu Ajansı Bölge muhabiri olarak görev yaptım.
Bendeki gerçek hikayeler ve hatıralar bitmez. Yakacık ile ilgili çok hikayeler ve hatıralarım var.İnşallah ilerki günlerde bunlarıda izin verirseniz sitemizde yazarız.Kitap çıkarmaya gelince tabiki düşünüyorum.Şu anda Türkiye’nin en önemli,konulu ve ilginç resim arşivim var. Tam 45 senilik siyasiler,güreşler,güreşçiler,Kırkpınar ve gazetecilik görevlerinde bulunduğum Polonya,Çekoslavakya,Macaristan,Yukoslavya,Bulgaristan,Ramanya,İsviçre ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti(KKTC) ile ilgili neler neler. Şu anda da bazı gazete ve sitelerde fahri olarak köşe yazısı ve haberler yazıyorum. Özellikle Kıbrıs,Romanya,Bulgaristan,İsviçre ve KKTC ile ilgili köşe ve haberlerili ‘Kartal Gazetesi) sitesinden ve de http://www.haberevreni.net http://www.ekstrahaber.net ve http://www.haberkurtköy.com‘dan izleyebilirsiniz. Sadece Fethi Satıcı yazın ve tuşa basın benimle ilgili bazı özetler bulacaksınız.kalın sağlıcakla.Tüm Yakacıklılara ve de Yakacık sevdalılarına selamlar olsun. Fethi Satıcı Uluslar arası Gazeteci-Yazar.
Nedense sitenin ziyaretçisi çok az. Yoksa yorum yazmaya gerekmi duymuyorlar yoksa üşeniyorlarmı.Bunu anlamakta güçlük çekiyorum.Site çok fakir kalmış diye düşünüyorum. Vay Yakacık sevdalıları vaaayyyy….
Helal sana FETHİ ağbi şahlandır yeğenlerini, kardeşlerini bizlere cesaret ver. bizde yazalım ağbi ben bu siteye BAHÇELİEVLER’den katılıyorum. bu sitedeki yakacıklılar gibi ben de yakacık sevdalısıyım. size bu siteye ait başka sayfada ufak bir anımı yazdım. Bilmem okudunuz mu. saygılar (TEKEL AHMET)
Sayın Fethi Satıcı,
Değerli katkılarınız, üşenmeyip yazdığınız anılarınız için sonsuz teşekkürler.
Burayı ziyaret edip de yorum yazmayan sevgili Yakacık’lıları hoş görmek lazım. Biz millet olarak yazılı kültürden hoşlanmıyoruz galiba:)) Bir de buna çağımızın görselliğe dayalı bir çağ olmasını katarsak…
Sitenin ziyaretçi sayısı WordPress’e konan mahkeme yasağından sonra hızla düştü. Birçok kişi bu siteyi açamadı. Ancak siz ve sizin gibi yurtdışında oturanlar bu siteye ulaşabiliyorlar.Ben Türkiye’den de erişimin kolay olabilmesi için yeni bir adrese taşıdım bu blogu. Yeni adresimi ana sayfadan duyurmuştum.(http://nicomedian.blogspot.com ) Sizi oraya da beklerim.
Selam ve saygılarımla.
Şefika
Yakacık’la ve benlen ilgili bazı fotograflar ve bilgiler gönderiyorum. Birinci fotograf Hasan Paşa İlk Okulu zannedersem 2.sınıfla ilgili.Sınıf arkadaşlarımın bazılarını hatırladım.Öğretmenlerimiz Yakacıklı Muzaffer Sağun,Kevser öğretmen. Sınıf arkadaşlarım Rahmetli Doğan Kesici ve Yavuz Kahraman.Yaşadıklarını tahmin ettiğiğim ise şunlar. Cemalettin Bayramoğlu,Tülay Aykut,Selma Tozan,Muzaffer Bicioğlu,Tayfun Yolalan, Fethi Satıcı, Taner,Rüstem,Mehmet ve Yetiştirme Yurdu öğrencileri idi.İsim ve sayatlarını hatırlayamadım.
Kız arkadaşlarımız. Seyhan,İsmet,Semaat,Ayten,Nur,Belma,Nuran,Sevgi,Hayriye.Diyerlerini hatırlayamadım.Yıl muhtemelen 1949-1950.
2. fotograf Ayazma Aşıklar yolu üzerinde.Yıl 1958.Ben Fethi Satıcı,Selma Tozan,küçük selma,Sevgi,Celal Başer ve İsmet.Bir süre önce yıktırılan tarihi Taşköşk önü.
3. fotograf en son işleticisi olduğum Yakacık Arzu Sineması önün.(Gözlüklü olan Fethi Satıcı)
4. fotograf Yakacık’ın yetiştirdiği ilk Güreş Milli Takım namzedi Fethi Satıcı.
FETHİ BEY ben sizinle Kartalda tanıştım uzun zaman oldu bilmem hatırlarmısınız, sizinle aynı kaderi paylaştığımızı hiç bilmeden dost olmuştuk Hasan KURU YU HATIRLADINIZMI Kartal belediyesi eski zabıta komseri onon vesilesi ile tanışmıştık kartal karakolunun köşesinde ağabeyinizin dükkanı vardı sizi sonra çok aradım bulamadım yazarsanız memnun olurum.
Şefika Hanım,sizi üzmek istemezdim ne varki gerçekleri de ifade etmek zorundayım ve eski Yakacık’tan günümüze sadece üç-beş çınar ağacı kalmış,Yani .Bana göre Yakacık’ın hayatı 180 derece kaymış. 03.10.2008 tarihinde Yakacık’a gittim ve bir saat 25 dakika Yakacık meydanında dolaştım. Belki eski bir Yakacıklı’ya rastlarım düşüncesi ile. Keşke gitmez olaydım. Maalesef bu süre içersinde hiç bir eski Yakacık’lı yı göremedim. Çarşı meydanında hep yabancılar ve Siirtli vatandaşlar dolaşıyordu.Bu acıkla tablo beni çok özdü.Yakacık,Yakacık olmaktan çoktan çıkmış,Ünlü Yakacık meydanı ve çınar altıda maalesef tarihe karışmış. Sizi ve Yakacık sevdalılarını daha fazla üzmemek için fazla detaylara girmek istemedim.Yakacık bitmiş artık. Yakacığın anılarından başka geriye bir şey kalmamış.
Fethi bey yazılarınızı gerçekten zevkle okudum. Yakacıkla ilgili bu güzel anılarınızı paylaştığınız için çok teşekkür ederim. ben 1979 doğumlu doğma büyüme yakacıklıyım 80 li yıllarını hatırlıyorum o zamanlanlar hala yakacık anlattıklarınıza yakındı fakat ne zaman doğudan yakacığa göç oldu pekçok eski yakacıklı bırakıp başka semtlere gitti. Siirtli vatandaşlar yakacığı yakacık olmaktan çıkardı anlayacağınız. son ziyaretinizde belki eski bir yakacıklıya rastlarım demişsiniz yazdığınız isimlerin çoğunu tanımıyorum fakat muhtar çetin yakacığın sanırım tek değişmeğen ismi hala muhtarımız o. Saygılar / Sevgiler
Sevgili kardeşim,Yakacık sevdalısı Ali Bey, hakkımdaki duygu ve düşünceleriniz için eski bir Yakacıklı ağabeyiniz olarak çok teşekkür ediyorum.ne de olsa bizler ve sizler Yakacık’ın o güzelim havası ve suyu ile büyüdük. Ben 67 yaşında doğma ve büyğüme Yakacık’lıyım ve her zamanda Yakacıklı olmaktan gurur duydum.Konumuz tabiki eski Yakacık.Eski Yakacık’ı anlatmak ve tarif etmek bana göre çok zor. Evelce de belirtmiştim Kahya Selahattin ağabi,Sinemacı Erdem ağbi ve Muhtar Çetin ağabeyimiz varken tabiki eski Yakacık’ı anlatmak bize düşmez.Onlar bizim ağabeylirimiz ve bizden de eskisini biliyorlar. Onlara saygısızlık etmek istemem.Çünkü ben daha önce güneşin doğuşunu ve batışını görmüşler. Ne varki benim hayal gücüm çok fazla. Yakacık anıları ile dop doluyum. Bakın yaklaşık 60 senelik bir okul fotoğrafım yayınlanmakta. Dile kolay 60 yıllık bir ftoğrafı saklamak ve günümüze kadar taşımak. Siz bundan sonra asıl benim Yakacık ile ilgili yazılarımı okuyun. Ünlü Yakacık Düğünleri,Harmanları,Yahaneleri,Faytonları,Yakacık’ın ünlü eski renkli simalarını,Yakacak’ta çevrilen ünlü Türk filimlerini ve devam edecek olan Demir Yumruklu Yakacık Kabadayılarını adeta okurken nefeslerinizin kesildiğinizi hissedeceksiniz. Sözünü ettiğiniz sevgili ağabeyimiz ve Yakacık’ın efsane Muhtarı S.Çetin Turhan’ın benimle gürüşirken beni Hastanelik ettiğini ve beğin sarsıntısı geçirdiğimim o talihsiz günüde izlemiş olacaksınız. kalın sağlıcakla.
sayın fethi abi oncelıkle size cok tesekkur edıyorum bıze yakacıgı anlatıgınız ıcın bızler gumushanelıyız 1975 almanyadan yakacıga geldık calkantı mahalesıne orda ev yaptırmıstık samandıralı nıyazı amca esekcı nıyazıde derler komsumuzdu nıyazı amcamızın esı allah rahmet eylesın kadrıye teyze onun elınde buyuduk 1980 aydosta tarla aldık cıcekcı salıh amca samı abı samı abı ava meraklıydı atıcılar kulubununde uyesıydı rahmetlı oldular ılk ve orta okulu hasanpasada okudum lıse yakacıkta yoktu lıseyı kartal lısesınde okudum bızler aynı mahallede kardes gıbı buyuduk asaf abının kızları ozlem oznur gonca mobılyanın mustafa abının kızları nazmıye adalet ayse salıha nıyazı amcanın torunu ıtfayecı samının oglu tanser soganlıklı turan abının oglu olcay coskun bırol murat guranı nurı o zamanlar bızım kapılarımız kılıtlenmıyordu cok guzel arkadaslıklar dostluklar vardı bı an o zamanlara gıttım sımdıkı huzur evının orda alıbeyın koskunde sımdı gonca mobılya oraya bına dıktı nımet otelde oyunlar oynuyorduk saygılarımla hasan kucuk
selam bende yakaçıkta büyüdüm o eski günler hep anıyorum gençligimin en güzel anlarını yakacıkta yaşadım
bazı akşamlar körler gelirdi çınr altına konsere giderdik
ençokta o yazlık sinamaya gitmek bizi çok mutlu ederdi şimdilerde o çınar altı betondan açayıp bişey olmuş
şekersu yok olmuş bir ayazma kalmış umarım onuda betonlaştırıp yakaçıgı tamamen yok etmezler
anlattıgınız şeyler arasında arkadaşlar asım ustanın kahvesini unutmuşsunuz baban gece sabaha karşı oraya gider muhammet ali kılayın boks maçlarını seyrederdi o zamanlarda eletrik yoktu mahallemizde saten tv. yanlız belli saatlerd4 TRT nin yayınları vardı bir çogumuzun babasının tek ugrak mekanıydı asım ustanın kahvesi
herkese selamlar
slm evet korler cınar altına gelırlerdı meydana cem karaca halıt kıvanc emel sayın gelmıstı ayazmaya et yemege ajda pekkan fecrı ebcıoglu gelmıslerdı yakacık o zamanlar koydu yazları adalardan ermenıler gelırlerdı ermenılerın yakacıkta kosklerı vardı ama maalesef sımdı yakacıkta yerlılerı azınlıkta kaldı ermenıler yerlerını sattılar yakacıgı terk ettıler yakacıgın yerlılerının cogu yerlerını satıp terk ettıler tabı bunda dogudan yakacıga gocun buyuk sebebı var cınar altına aılenle gıdemıyorsun gecelerı sankı teksas olmus saygılarımla hasan kucuk
bende o sinamayı iyi biliyorum kardeşimin sünnet düğünü orada olmuştu çook güzel bir yerdi gerçekten samimi sıcak bir yerdi herkes birbirini tanırdı çarşıda yazın her akşam körler konser verirdi.ahhhhhhh keşke o yıllara dönebilsek .bu sitede bunları paylaşmamıza vesile olan kişilere teşkkür edrim .
selamlar fethı bey
ben bahsettıgınız rahmetlı ayı cemalın oglu celal baser enıstem olur hala yakacıkta yasıyor.. sınamacı erdem celepgılde hala hayatta ve yıkılan sınamanın arka atafındakı evınde… bende 80 lı yılların basında orada yasadım.. ayazmayı-zeytınlıgı cınar altında kı konserlerı yazlık sınamanın da son zamanlarını yasadım.faytonlarla dolastım.. bu sıteyı gorüp okudugumda bı an o yıllara gıttım ve ne kadar özlem duydum tabıkı buruk bır hüzünle beraber.. yakacık eskı yakacık deyıl evt… tabkı sızın yasadıgınız yakacık cok daha güzel cok daha samımı dostlukların bulundugu zamanlarmıs ..ermenı komsularımız vardı onalrı hatırladım .uzuntuyle ögendım kı taş köşk yıkılmıs .. nasıl hüzünlendım anlatamam… bız o ayazma yolundan piknige cay bahcelrıne gıderken o köskun onunden gecer bide üzerine iç çekerdık .. bende hasanpasa ılkokulundan mezunumm.. sımdı onunda
yıkılacak olması ,bır bır eskı yakacıgımızın yok olup gıdısıne tanık olmak son derece hüsranlık verıcı… ben su an istanbul dısın da yasıyorum ama az da olsa cocuklugumun gectıgı ve ortak tanıdıklarımızın oldugunu görunce bende sızınle paylasmak ıstedım… selamlarımla ..
Benim yaklaşık 60 yıllık arkadaşım Celal Başer’in kızı ve diyer akrabasına cevabımdır. Takip ettiğiniz sitede babanın benimle ve diyer kız arkadaşlarımızla birlikte olduğu ve TAŞ otelin önünde çekilmiş bir tarihi fotoğrafımız var. Onu gördünüzmü? Görmeni tavsiye ederim babanın gençliğini ve benimde gençliğimi görmüş olursunuz.Yakacık sevdalılarına selamlar.Babana da selamlar. Unutuyordum Nursel HALAN nasıl?
Sevgili yakacıklı dostlar,benim gibi sizlerinden üzüleceğini bildiğim önemli bir konuya dikkatinizi çekmek istiyorum.Analarımızın,babalarımızın,dayılarımızın,halalarımızın,tezleririmizin,kardeşlerimizin ve de bizlerin ilk okul tahsilini gördükleri Yakacık Hasan Paşa İlk Öğretim Okulu maalesef yıkılacakmış,hatta yanlış duymadımsa yıktırma çalışmaları başlatılmış. Osmanlı döneminde inşaa edildiği bilinen okulumuzun yıktırılmasını duymak beni çok üzdü. Galiba yerine yeni bir okul yaptırılacakmış. Pekiyi bu okulumuzun tarihi konumu yokmu? Cumhuriyet öncesi inşaa edilen bir okul bana göre tarihi bir mekandır.Acaba bu yıkım işinden Anıtlar kurulunun bilgisi ve ya izni varmıdır? tabi ki tarihi mekan kabul edilmişse. Anlayacağınız okulumuzu kaybediyoruz buradaki unutulmaz hatıralarımızla birlikte.Yakacık’ın en önemli simgilerinden biri olan Hasan paşa ilk okulumuzun yıktırılması bilmem mantıklımı,değilmi bilemiyorum.Çok üzgünüm.
Sevgili Yakacıklılar,Yakacıklı dostlar. Bilgisayarlarınız nerede ise PAS tutacak. Saygılar.
MERHABA
Ben yakacık yerlilerinden RIDVAN TETİK in kızıyım Adım Arzu
daha eskisi dedem Kara Cavitti meydanda ki evde otururlardı
manav muhsinin kardeşi
sayın fethi Bey sinemacı Erdem amca vefat etti.
Hasanpaşa yıkıldı ama tarihi eski bina değil sonradan yapılan ilave bina yerine yeni okul yapılacak.Benim oğlumda burada okuyor.Okul gerçekten çok bakımsız ve yetersizdi daha iyi bir okul yapılacağı için çoçuklar adına seviniyoruz.Fakat meydana çevre düzenlemsi diye
yaptıkları beton yığınları yakacığı çok çirkinleştirdi.Artık çarşıya çıkınca tanıdık simalar bile göremez olduk.sizin siteyi takip ediyorum çoçukluğum yakacığını özlüyorum
Arzu baban,amcaların ve dayın Halil benim arkadaşlarım.senin doğduğunu,babanın elinden tutup benim son olarak çalıştırdığı Arzu sinemasına getirirdi.Deden Rahmetli Sabri amcanın elinde büyüdük.Amcan Yılmaz,İrfan ve halan benim okul arkadaşımdı.Siteyi çoktan beri takip etmiyordum.Bugün açtığımda adeta yıkıldım.Erdem abimizin sizden ölüm haberini duyunca çok üzüldüm ve kahroldum.Ağabeylerimiz,arkadaşlarımız VEFAT ediyor,haberimiz bile olmuyor.neden biz böyle olduk? Siz burda yazmasaydınız ben yine öğrenemiyecektim. Allah Yıldırım’a ve Kahramana sabır versin. Babana çok selamlarımı söyle.Ara sıra da olsu sitemizde dertleşelim.Şurda kaç kişi kaldık. İyi bak kendine. Ayrıca benim,annenin,babanın,amcalarının ve dayının okuduğu okulun yıkılmamış olması beni çok sevindirdi.demekki bana yanlış bilgi vermişler.
merhaba ben esin ertekin ersun ertekinin kızıyım sız babamdan eski yakacık resimlerinden istemissiniz ben buradan gonderebilirim
Ben de memnuniyetle kabul ederim:)).
içim yanıyor şimdi……..
Engin Bey,sizi tanımak isterim. Neye içinin yandığınıda anlamadım.Erdem ağabeyimize üzüldünüz harhalde.Ben çok üzüldüm.Bakın Yakacık’lıların çoğu bilmez. Rahmetli Erdem ağabeyimiz kispet giymiş,yağlı güreş yapmış bir büğümüzdü.Nur içinde yatsın,mekanı cennet olsun.
merhaba ben yakacıklı değillim ama 8 senedir burada yaşıyorum buralar eskiden nasıldı bilmiyorum ben yakacıkda doğmadım da ama yakacığı seviyorum ve daha güzelleştirilmesini istiyorum sinemaların olmasını cafelerin olmasını iyi bir anadolu lisesi olmasını istiyorum sevgilerimle
Merhaba. Erdem abimin vefat ettiğini öğrenince çok üzüldüm.onun sinemasında seyrettiğim filmleri ve konserleri hiç unutamıyorum.oraya gelen sanatçılara değer verilir ve terbiyeli bir şekilde eşlik edilirdi.Yakacık halkı kibar ve terbiyeli bir halktı.O zaman sanatçılar şimdiki gibi korumalarla gezmezlerdi.Hatırlıyorumda Erol Büyükburç erdem abimin sinemasında konser vermişti sonra kadıköy minibüsüne binip gitmişti. Delikanlı abilerimiz kendi yaşıtlarını rahatsız etmezler ve biz küçükleride sever korurlardı. Başka semtlerden gelen delikanlılar hele bir kıza baksın cesaret bile edemezlerdi.elimde sihirli bir değnek olsa idi yakacığı tekrar çocukluğumdaki haline döndürmek isterdim. Komşuluk ilişkilerinin samimi olduğu, kandillerde herkesin birbirine helva ve lokma tatlısı götürdüğü,cenaze olan eve yemek taşındığı,herkesin birbiriyle selamlaştığı yakacığı çok özlüyorum.insan elindeki değerlerin kıymetinikaybedince anlıyor.okulumuzun yıkıldığına çoküzüldüm ama yeni öğrencilerin güzel ve iyi şartlarda okuyacak olması beni sevindiriyor. Sevgilerimle
yakacık eski hali bir roman gibiydi gerçektende antılmaz yaşanılır ama kötü bi yönetim sonucunda bütün güzelliklerini kaybetti
merhaba arkadaslar ben istanbul şişlideyim su anda ve yakında yakacıga tasınıcam aynı zamanda işim bayan kuaforu bi dükkan acmayıda dusunuyorum sizce potansıyelı olan bi yermıdır.. bana fikir verebılırsenız bolge hakkında sevinirim … mert_serdar_@hotmail.com
merhaba, yakacık yerlisi değilim ancak yıllardır bu güzide semtte oturuyorum ve kendimi öz be öz yakacıklı gibi hissediyorum. bugün bilenler bilir kahveci hüseyin abiyle yakacığın herşeye rağmen güzelliğini konuşuyorduk…
ayrıca bugün nefes nefese tırmandığım keçi kalesinin böyle bir tarihi olduğunu öğrenmek de ayrıca heyecan verdi bana…
hasanpaşa’nın 100. yıl mezunlarından biriyim ve bunu hep bir gurur gibi taşıyorum… yakacıklı olmak bambaşka bir duygu
tüm yakacıklı dostlara selam…
mrhb tüm yakacıklı arkadaşlar bende 1968 de yakacığa geldim oradaki yetiştirme yurdunda kaldım vwe hasan paşa ilk okulundan mezunum.hayatımın engüzel günleri idi.kısacası oksijenin,güneşin,yeşiliiğin,güzel insanlarının,sade,arı,gerçekten yaşanacak istanbulumuzun engüzel şirin beldesi.iyiki yakacığın havasını solumuşum,yakacık benliğimin bir parçası.herkes kendisine iyi baksın,umarım ailenizce sağlıklı olursunuz,şimdiden herkese beni tanıyan tanımayan hatta meyve bahçelerinden ozamanlar meyve çaldığım büyüklerime sevgiler saygılar.
yurttan yukarı doğru ğiderken sağda bakkal makbule abla vardı. yetmişli senelerde, çok iyi insandı tanıyan varmı,
Tüm Yakacık sevdalılarına selamlar ederim. Sevgili Fethi abi; tüm yazıları ama özellikle senin yazılarını harfiyen okudum. Çok güzel bahsetmişsin o güzel yıllardan. Fethi abi, ben Yakacık’ın eskilerinden itfayeci rahmetli Ahmet Yalazar’ın torunuyum. Belki dedemi tanırsın. Muhtar Çetin abi’den zaman zaman eski Yakacık’ı dinliyorum. 1978 doğumluyum, elbette sizler kadar eski Yakacık’ı bilemem, ama 84 den sonraki dönemi gayet net hatırlıyorum ve o hali bile iyiydi. 1993 den sonra bitiş başladı. Çünkü o yıl Zeytinlik yok oldu ve yazlık sinema kapandı. Yazlık sinema ya hemen hemen her gün rahmetli babam bizi getirirdi. Şimdi ne yazık ki Huzurevi olan yerde önceden bildiğin gibi Zeytinlik dediğimiz yer vardı. Orada piknikler yapar, güreş ederdik. Zeytinlik’in içinden geçen patiska yoldan yürümeye, araç yoluna hemen yakın kısmında bulunan böğürtlenler den yemeye bayılırdım. Meydanda ki çay bahçesine Körler, Ferdi Tayfur gibi sanatçılar gelirdi. Hatta bir keresinde Müslüm Gürses in geldiğinde olay çıkmıştı. Yanılmıyorsam 1987 yılıydı. Ama halen dün gibi hatırlıyorum. Zaman zaman yoldan geçerken şimdi oto-yıkama olan o meşhur yazlık sinema’ya doğru bakıp derin bir iç çekiyorum. O büyük beyaz duvar’a bakıp orada sinema oynadığını hayal ediyorum… Kısacası, eşime de sık sık dediğim gibi; diğer yerler gelişmemişken Yakacık çok ileri ve yaşanası bir yerdi. Ama şimdi ne yazık ki o yerler gelişti, Yakacık bitti.
Berhaba Sayın Nurcan Akçay, özellikle önce sizden özür diliyorum.Benimle ilgili yazmış olduğunuz güzel yorumunuz için.İnanın bu güzel siteyi sık sık ziyaret ettiğim halde beni ilgilendiren yorumunuzu nasıl olduysa atlamışım. Sayın Hasan Kuru,benim çok sevdiğim,saydığım bir arkadaşımdı.Onuda yıllardır göremiyorum.Ne varki hafızamı zorlamama rağmen sizi hatırlayamadım.Sizin söz ettiğiniz tanışma 20-25 sene önce idi.Doğrumu? Benim dikkatimi çeken şu oldu,aynı kaderi paylaşmışız.Neydi o aynı kader? Sevgili Nurcan hanım Kartal’a yolunuz düşerse benim kardeşim AHmet Satıcı,Kartal Hasan Ali Yücel Kültür Merkezi arkasında,İSKİ’nin yanında ki Olimpiyat Köftecisi.Ona uğrarsan kardeşim bana telefon eder ve bende 10 dakika içersinde gelirim.
Arzu edersen benim Bulgaristan,Romanya,İsviçre ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ile ilgili haber ve Röportajlarımı,ayrıca Yakacık,kartal,Maltepe ve Adalarla ilgili çok sayıda haberlerim yayınlanmakta. Siteler şunlar.(haberevreni) (kenthaber)(kent 34.net) saygılar ve sevgiler.
Fethi Satıcı Uluslararası Gazeteci-Yazar
Sayın Enez Ali Sevgi rumuzlu kardeşim. Kan ve ter içinde keçi kalesine tırmandığını yazıyorsun.Lütfen bu kalenin nerede olduğunu,hangi ilçe sınırları içinde bulunduğunu yazarsan sevinirim.Saygılar.
Sevgili Yakacık sevdalıları nasılsınız? Uzun bir zamandan beri çok sevdiğim bu sitede Yakacık’lı,Yakacık sevdalıları ile yazışamadık.Bugün 21,05.2009 tarihi itibariyle sitemizde gezinti yaparken Sayın Nurcan Akçay, hanımeferdinin şahsımla ilgili çağrı niteliğindeki yorumunu geçte olsa gördüm ve bu geçikmeden dolayıda Sayın Akç ay’dan özür diledim. Geçtiğimiz haftalarda Yakacığa geldim.Yakacığın sembolü nam-ı deyer ÇAMUR Ahmet,Metin Gürsoy,(Şişko Metin) Rafet Tetik ve çok sevdiğim Çarşı Mahallesi Muhtarı S.Çetin Turan ile görüşerek hasret giderdik.Hatta şu sıralarda bile sitelerde “EFSANE MUHTAR” başlığı ile haberi yayınlanmakta.Yani ara sırada olsa eski dostlarımızı,arkadaşlarımızı unutmuyoruz.ne verki Şefika hocam beni unuttu.Sağlık olsun.Hepinize saygı ve sevgilerimi sunuyorum.
Rica ederim Fethi Bey,
Siz benim çok değerli konuğumsunuz. Her zaman bekliyorum. Saygılar.
fethi ağbi ilğine teşekkür ederimbahçelievler den selamlar
Ahmet Yılmaz,kardeşim.Makbule ablamızın sağ olup olmadığını bilmiyorum.Oğlu Bülent kardeşim Ahmet’in arkadaı.Bülent şu anda eski soğanlıkta,tarihi çeşmenin karşısında küçük bir Bakkal dükkanı çalıştırmakta.Eski soğanlık’da Makbule ablayı bulursun kardeşim.Saygılar.
Merhabalar,yakacıkta doğmuş ve büyümüş biri olarak yukarıda yazılanları okudukça etkilenmemek mümkün değil. Aklıma ilkokul ve hemen yanında olan birazda harap ama yinede çok şirin ortaokulda geçen günlerim geldi. 44 yaşındayım birçok yer gördüm ama derler ya havasındanmıdır suyundanmıdır diye yakacıktan kopamadım. Benimde yakacık deyince aklıma gelenler arkadaşlarında belirttiklerinden farklı değil ancak birkaç isim var çocukluğumdan hatırladığım ve unutmadığım. Dabrukacı necmi,iğneci serapi,motorcu halil,camgöz amca,sucu hayat,iğne iplik satan fethi bey,sarı hoca,asım usta gibi hepsi bugün hayatta değil Allah rahmet eylesin.Şu anda sağ olan idol kişileri sizlerde bilirsiniz zaten,Allah uzun ömürler versin.Ah nerde o eski yakacık diyoruz hepimiz ancak birazda suçlu bizler değilmiyiz.Gözlerimizin önünde yakacık bu hale gelmedimi?Daha yakın zamanda çarşının içini beton yığını haline getirdiklerinde ne yaptık ne yapabildik?Yakacığın yerlileri yerlerini satıp başka yerlere gitti,heryer yağmalandı kalan yerlilerde yabancı gibi kalmadımı yakacıkta.Dikkatimi çekti birçok arkadaş yazmış bir kişiyi tanıyorum salih tümay.Belkide bu benim eksikliğim ama gerçek.çarşıya çıktığımda selam verdiğim konuştuğum kişi sayısı o kadar azki. Ama yinede beni yakacıkta tutan o güzel çocukluk yıllarım ve anılarım herhalde,bugünkü halini hiç hakketmedi yakacık.Neyse yazacak o kadar çok şey varki,karamsar olmamak lazım bu haliylede yakacığın kaldığı kadar güzelliklerini konuşmak o samimi dost,dürüst insanlarıyla tekrar bir araya gelmek sohbet etmek en güzeli herhalde.Yakacıklı olan,sonradan gelip kendini yakacıklı gibi hisseden herkese selamlar….
tamer kardeş yazını okdum çok ğüzeldi ben nekadar yakacıktan uzak olsamda ğönlüm orda.sayğı değer fethi ağbi ve siz vede yakacık sevdalılarına sayğı ve sevğiler. TEKEL AHMET
ben 39 yaşındayım eski abilerim kadar olmasa eski yakacıklı sayılırım.taksici ali gültekinin torunuyum.şimdiki taksi durağının karşısındaki evde yıllarca oturdum.hala ara sıra gidip geliyorum.çocukluğum geçliğim hep oralarda geçti.osman,metin,ufuk.tamer abi.salih abi.helvacı hayri,pastahaneci ilhan.satı,hamdi,enver.darbukacı necmi(hep keline vururdum.)erdem abi,berber temel(teksas tombiks,leri ondan alırdık.) daha şu an ismi aklıma gelmeyen bir sürü arkadaş ve abilerim çok güzeldi çok.akşamları çınar altında konserler bisiklet turları gündüz hastahanenin arkasında yada tamirci hüseyin abinin otoparkında futbol maçları ayazmada sohbetler süperdi süper.ali rıza binboğanın meydanda verdiği konserleri hatırlıyorum şimdiki taksi durağının yanında camekanlı kahveyi hasır et lokantasını.bende hasanpaşa mezunuyum sonra yakacık orta okulu ordan yakacık end.meslek lisesi.şimdi
merkez bankasındayım.sevgili fethi abiyi de hatırlıyor gibiyim.saygılar
fethi abicim.tüm yakacıklı oranın temiz havasını ciğerlerine çekmiş
muhteşem kaynak sularını içmiş tüm arkadaşla abilere sevgiler saygılar…
tamer abi iki olduk yaavv.biraz hızlı olsa daha iyi olacak.selamlar abi
Murat bey kardeşim,yakacık ile öyle çok ilgi ve bilgi ile doluyumki. Nereden,hangisinden kimden ve kimlerden başlayacağımı bilemiyorum. Sevgili kardeşim belki bana kızacaksınız 1960 yılından sonra doğanlar da kızacak. Ama gerçek bu. Ben 1948-1950 yıllarındaki eski Yakacıktan söz ediyorum.Bizler için 1960’tan sonraki Yakacık eski Yakacık deyil. Her halde okumamışsınız burada ki bazı yorumlarımı.Bizden önce de eski Yakacık’ı benden çok daha iyi bilen ağabeylerimiz var. Mesela Muhtar Çetin ağabeyimin ağabeyi Sayın Selahattin Turan,Muhtar Çetin,Elektrikçi Rafet Tetik ve Çamur Ahmet. Bu saydiklerim isimlerden bazıları benden 10-7 ve 4 yaş büyükler. Neyse şimdi tüm Yakacık’lıları ilgilendiren,duygulandıracak olan bir olayı sizlerin bilgisine sunmak istiyorum. Onun için bu güzel sitemizin ve Şefika hocamızın kıymetini bilelim.İşte nedeni.
Yaklaşık iki ay önce bir arkadaş benim meil adresimi bulmuş ve bana masaj attı MSN ile.Kendisini tanıyamadım.Prensibimdir tanımadık kişilerin MSN’sini siliyorum.Bir kaç seferde sildim.ne varki inatla MSN ile benimle görüşmek istedi.Neyse iletişm kurdum. Bana “Siz benim Kayınvalidem Tülay Aykut’un okul ve sınıf arkadaşı sınız.Bu site de yayınlanan sizinle ilgili resimler içersinde Kayınvalidem Tülay Aytut’un çocukluk resmi var.” şeklinde beni bilgilendirmesi hem dikkatimi çekti hemde sevindirdi. Süzü edilen resim benibağışlayın yanlış hatırlamıyorsam 1950’Lİ YILLARDA çekilmiş olabilir.Bende kendisine en yakın zamanda yakacık’a gelip kendisi ile tanışacağımı söyledim.İşte sözünü ettiğim Yakacık’a geliş sebebim buydu. Hem kapı komşum,çocukluk ve okul arkadaşım Sayın Tülay Aykut’un damada Fikri Beyi Onur iş merkezindeki iş yerinde ziyaret ettim.Ne varki benim gelişimden kısa bir süre önce iş yerinden ayrılmışlar. Fikri Beyin kardeşi ve sekreteri bana gereken ilgi ve saygıyı gösterdiler.Kendilerine sitemiz vasıtasiyle çok teşekkür ediyorum.Ben de üzüldüm Fikri Beyi göremedim diye. Neyse Fikri Beyin sekreteri hanımefendi arkadaşım Tülay Aykut’un kızı ŞENAY’ aradı ve ansesinin çocukluk ve okul arkadaşı Fethi Satıcı’nın geldiğini bildirdi. Bu arada Şenay benimle telefonla görüştü ve annesinin telefon numarasını verdi. Uzatmayalım aynı günün akşamı ben Sayın Tülay Aykut,hanımefendiye telefonla aradım. Biras şakacı olduğumuzdan kendisini merak ettirdim. daha fazla dayanamadım ve karşısında konuşanan Fethi Satıcı olduğunu söyleyince Tülay hanımda çok sevindi. Ben Tülay hanımdan sadece bir yaş büyüküm.Neyse eskiden söz ettik. Oda bana 20 yaşında bir torunu olduğunu söyleyince çok şaşırdım.Demekki BİZ çokkttaaann ihtiyarlamışık ta haberimiz yok.Oda bu site de resmi gördüğünü ve beni tanıyamadığını söyledi. Ben Tülay Aykut hanımla en son görüşmem onun Kasımpaşa Ordu Evinde,1961-62 yılları arasında yapılan görkemli düğününden sonra bir daha görmemiştim. Eşi Rahmetli Saim enişte ile sık sık Yakacık’a gelirlerdi.Rahmetli eşini tanımış ve bir sürede sohbet etmiştik.Ben 1962 yılının son ayında Askere gittim.1965’ın ilk ayında terhis olduktan sonra Kartal’a yerleştim.Yani Tülay hanımla demekki 50 yıldır görüşmedim.Bana “İhtiyarladığını,küçüldüğünü söyledi.Bende kendisine nede olsa eski toprak olduğumuzu evham yapmaması gerektiğini sevgili arkadaşıma anlattım.Yarım saat kadar süren telefon sohbetinden sonra vedalaştık ve en kısa süre içersinde kendisini ziyarete geleceğimi,ayrıca 60 yıldır sakladığım resmide büyüterek kendisine getireceğimi söyleyince çok sevindi. Biz 9 kardeş bir yerde nur içinde yatsın,mekanı cennet olsun Emine Aykut hanımın elinde büyüdük.Evlerimiz bitişikti.Çok iyi komşuluk ilişkilerimiz vardı.Emine hanım mahallemizin adeta iyilik meleği idi,doktoru idi.Benim en deli zamanımda sinirlenip camlara yumruk atışım sonunda sağ elimin başparmak üstü damarlarım kesildi.Beni tuttuğu gibi hastaneye zor yetiştirdi.Elime dikiş attılar.Bu derin yara izi el üstümde duyu kaybı oluşturdu.Ne zaman bu kesik yeeri gördüğümde Rahmetli Emine Aykut hanımı hatırlar ve ona dua edirim.Babası Rahmetli Rafet Aykut’ta tam bir İstanbul Beyefendisi idi.Son derece sakin,son derece yakışıklı adam gibi adam dı.Nur içinde yatsınlar.İşte sevgili dostlar önümüzdeki günlerde yarım asır bir birlerini görmemiş iki eski arkadaş buluşacaklar.Bakalım Fethi Satıcı,Tülay hanımı,Tülay Aykut’Ta Fethi Satıcı’yı tanıyacakmı? 50 sene sonra iki komşu,okul ve çocukluk artadaşın buluşmasına vesile olacak bu sitenin kıymetini bilelim. Sık sık burada da olsa tanışalım,sohbet edilim ve Yakacık’la ilgili hatıralarımızı canlı tutalım.Şefika hocama da teşekkür ediyorum.Sitemime yanıt verdiği için. Arzu ederlerse Sayın Tülay Aykut’la buluşmamızda kendileride bulunabilir.Hiç olmassa bu tarihi buluşmaya önayak olan Site sahibi olarak tanıklık etmiş olur ve bizleride mutlu eder.Hepinize saygılar ve kucak dolusu sevgiler.
FETHİ SATICI
Uluslararası Gazeteci-Yazar
Fethi Bey, Ben de büyük mutluluk duyarım. Elli yıl! Dile kolay! Haberleşelim.
Saygılar.
Değerli FETHİ ağbicim sizleri çok iyi anlıyorum. Ben 48 yaşımdayım ilk okulu yakaçık yetiştirme yurdunda okudum. Bildiğiniz ğibi Yakacık özellikle suyu, havası vede yeşillikleriyle İstanbul’un en ğüzel nadide semtlerinden olup ne kadar bey efendisi, kabadayısı vardıysada vardı bizlerde sizlerin küçükleriniz olarak yaramaz ve afacan çocuklarınızdık. Rahmetli babam şöför’dü bilirsiniz o yıllar yani, şöför bey denen yıllar. Belki tanırsınız diye yazıyorum, lakabı ve ismi rizeli bahriyeli mehmet 1946 model damalı (taxi) Amerikan fordu muz vardı,artı askerliği süresince dört sene fahri körutürk’ün şöförlüğünü yapmış.FETHİ ağbi 1973 yılında yurta kaldığ o ğünlerde unutamadığım bir anım da oldu yakacıkta birğün yurtan çıktım çarşıda dolaşırken, pastaneden süpanğele almak istedim pastaneciye fiyatını sordum ikibuçuklira dedi. bendede yüzelli çıktı param yetmedi boynumu büküp tam kapıdan çıkarken bir amca dur evlat dedi ve döndü pastaneciye çocuğun istediği tatlıyı ver dedi.pastaneci paket yapıp verdi o iyilik seven amca beni okadar mutlu ettiki anlatamam.Daha sonra ismini öğrendiğim muhterem insan RAMAZAN amca imiş meydanda benzinliğin solundan yukarı çıkarken sol kolda oyuncakcıymış. işte RAMAZAN amca ilik sever insan, kırk sene sonra yaptığı iyilikle anılıyor ve bizlere iyi örnek oldu.işte fethi agbi yakacıkta böyle bir anım oldu.yakacık’ta iyilik seven bir semt havasıyla suyuyla yeşili vede iyilik seven insanlarıyla. fethi ağbicim sana ve tüm yakacık sevdalılarına vede bu siteye emeği ğeçen herkeze sayğılar TEKEL AHMET
sayın fethi amcacım esklerden kaçırdıklarını sana hatırlatmak istiyorum o metin gürsoyun babası çavuş,çamur hüseyin,münübüsçü amniyet,bakkal selami akının annesi şefiye akın (yaş 97 ve yasamakta),terlikçi cafer,avcı hayrettin bayrakçıoğlu,tamirci çetin abi,çekirdek hüseyin,zeytinci mustafa,topal saih,yakacık festivallerini düzenleyen süha gürsoy,senin baban ciğerci,kadir evsan,yağlı hakkı,karadayı nalbur halit,bahçıvanlar kralı rahmetli ilhami akın,kesik fikri,tüfekçi fikret,münübüsçü hakkı,taş köşkün niyazi-muhsin kardşler,muzaffer öğretmen,asaf,gzteci behzat,kasap yusuf,sadullah amca babaları zampara fethi amca,almanyalı tahsin,kahveci nurullah amca şimdilik aklıma gelenler bunlar bi dahaki sefere tamamlıycam selami akının ve fırıncılar kralı süleyman yakutun torunuyum slmlar ellernzden öperim.
süleyman rıdvan abinin oglumusun sen
Sevgili dost Sefika hanım,siteyi sık sık kontrol etmeniz beni sevindirdi.Tarihi buluşmamızde sizinde bulunma isteğiniz beni ayrıca sevindirdi.Size ilgili tarihi yine sitemizde bildireceğim.En az ikigün önceden.Şu anda rahatsızım.Saygılar.
NOT: bu arada Yakacık’la ilgili 1948-1975 yılları arasında ilgili öğrenmek istenilen konuları hatırımda kalanları sunmak isterim.Öncelikle eski Yakacık ile ilgili olursa dahada doyurucu bilgilendirme yapabilirim.
F.S.
Geçmiş olsun Fethi Bey.
Bu arada beni tanıdığını ifade eden Nurcan Akçay,hanımda sitemizi sık sık kontrol etsin. İki gün önce kendisine atfen yazdığım mesaja hala yanıt vermedi.Bekliyorum.Tüm Yakacık’lı dostlara selamlar.Nede olsa biz öz be öz Yakacıklıyız.
Sayın Şefika hanım,
Sitenizi tesadüfen gördüm yakacıklı olup paylaşacak anıları olan herkesin katılım yapacağı bir yer diye düşündüm.Ben 1965 yakacık doğumluyum ve hep burada yaşadım babam bahçıvan mehmet olarak bilinir,benim gibi olan arkadaşlarıma sitenizi tavsiye etmek istiyorum,bizlerinde anne ve babalarımıza ait o özlemle bahsedilen yakacığa ait bir çok resim ve anı vardır bunları paylaşmak güzel olur kanaatindeyim,tabiki uygun görüp müsade ederseniz.
Saygılarımla,
Tamer KALKAN
Tamer Bey,
Yakacık resimleri ve anılarınızı yollarsanız memnuniyetle yayınlarım. İlginize teşekkürler..
Sevgili baba dostu Tekel Ahmet Kardeşim.Nasılsın? Rahmetle baban ile çok iyi görüşürdük.Kabadayı bir adamdı. Biz Rahmetliyi “Bahriyeli” diye tanırdık.Beni severdi.Hatta Rahmetli Yakacık Yetiştirme Yurdu bahçesinde yapılan yağlı güreşe gelmiş ve beni desteklemişti.ne varki ben ogün yenildim.Size tuhaf gelecek fakat gerçek. =o gün hayatında hiç yağlı güreş yapmamış Yakacık’ın ünlüsü Çamur Ahmet tüm rakiplerini yendi ve güreştiği boyun birincisi oldu.Rahmetli baban orta boylu,kıvırcık saçlı,dolgun suratlı ve kalın sesli ağabeylerimizdendi.Bizde onların elinde yetiştik. Nur içinde yatsın,mekanı cennet olsun.Ahmettiğim sana tatlı alan o muhterem insan RAMAZAN Cüsseli ve Erol Taş’a mı benziyordu? Tarifim uyarsa Rahmetli Ramazan amca Arnavut ve benim Rahmetli babamında çok yakın arkadaşı idi.Yazları Yakacık’a gelirdi.Belki o olabilir Şimdi nerelerdesiniz? Görüşmek dileğiyle.
Sevgili Yakacık sevdalıları. Bugün size Yakacık’ın 1950-1955 yılları arasını anlatacağım. Yani 60 yıl öncesini.Şimdi hayal bile demeyeceğimiz bir tablo vardı Yakacıkta. Hemen hemen her evde özar dilerim sağmal inek,manda,koyun ve keçi beslenirdi.Yakacığın havası,suyu ve Kağıt kebabı kadar sütü de ünlü idi. Bakın o muhteşem yıllarda yukarıda isimlerini sayacağım amcalarımızın Ağıl ve Mandıraları vardı. Raehmetli Rafet Aygut,Debreliler,Bayramoğlu.Bu amcalarımız ağıllarında yüzlerce keçi ve sağmal koyun yetiştirirlerdi.Bakın şimdiki gençlerin çoğu ilmez.Yakacık’ın Yoğurdu’da çok meşhurdu. “Aydos Yğurdu.Sonra çarşı içindeki camimizin altında Muhalebici bulunurdu. Rahmetli Muhalebici Mehmet amcamızın hazırladığı kesme mahallebinin tadını 60 yıl geçmesine rağmen hala hatırlarım. Sözü şuraya getirmek istiyorum. Her evde hayvan besleniri şöyle bağlamak istedim.Şimdi sizlere biraz tuhaf gelecek fakat gerçek.Yakacık’da binin üzerinde büyük baş hayvan vardı.Bu hayvanlar sabah namazından sonra Çalkantı Mahallasi çayırında toplanır ve sürü halinde Aydosa otlatılmaya götürülürdü. Sığırtmaç denirdi bizim çocukluğumuzda(Çoban) her evin ineğini,buzağını ve mandasını tanırdı.Büyükbaş hayvanı olanlar sabahleyin erkenden hayvanını alır Yakacık Çalkantı Mahallesi çayırı(Asaf Sağun’un evinin yanı) getirir sığırmaç Rahmetli Reşat amcaya teslim ederlerdi.Akşam üstüde gelip hayvanlarını teslim alırlar ve akşam serinliğinde ineklerini sağarlardı.Ağıllarda öyle.Buradan elde edilen inek ve koyun sütleri Yakacık’ın ilk yoğurthanesinde işlenir,yoğurt ve tereyağ olurdu.Sonra evlerde beslenen inekler ve koyunlar zaman içersinde kayboldular.Unutuyordum her evde aşağı yukarı tavuk,ördek ve kaz da beslenirdi. İşte Yakacık 1940-1955 yılları arasında yakacık’tı. Üzüm bağları,zeytinlikler ve bostanlar hala gözümün önünden gitmiyor.Mezarlığın altı yemyeşil zeytinlik ve biraz aşağısıda bağlık,bahçelikti.Yakacık’ta yetiştirilen ünlü Çavuş üzümü,kınalı yapıncak ve müşküle üzümü Cumartese ve Pazar günleri Yakacık meydanında,küfeler içinde satılırdı. Harmanlar vardı Yakacık’ta.Un değirmenleri ve yahneler vardı Yakacıkta.Yoğurhaneler,ağıllar vardı yakacıkta. Kabadayı insanlar vardı Yakacıkta.Herkes bir birini tanır ve severdi Yakacık’ta.Yakacıklı “Komşusu açken tok yatmazdı” Paylaşmasını bilirdi,dayanışmayı bilirdi.Bütün bu değerler bir bir kaybuldu,yok edildi.Faytonlar çalışırdı Ayazmaya. Cumartesi-pazar insan kaynardı Yakacık.Ayazmada oturacak yer bulamazdınız. Kasaplar,bakkallar ve çayhaneler çok iş yaparlardı Yakacık’ta.Kasap’tan pazar günü yarım kilo kıyma almanız mümkün değildi. Çünkü cumartesi ve pazar günleri Kağıt kebabı hazırlama günü idi. Çınaraltı çay bahçesi komşuların,yazlıkçıların,biz gençlerin buluştukları,dostluklarını peekiştirdikleri yerlerdi.Rahmetli Zeki Müren,bile Yakacık çınaraltı gazinosunda çay içmişti. Rahmetli İsmail Dümbüllü konserler vermişti. Ayazmada devrin ünlü sanatçıları Hafız Burhan,Hamiyet Yüceses,Radife Erten,Abdullah Yüce,Ahmet Üstün,Lütfü Güneri gibi ünlü seslerin konserlerini daha dün gibi hatırlıyorum.Yakacık çınaraltı gazinosunun 1948-1950 yılları arasırda Elektiriki yoktu.Burada karaögö oynatılırdı.daha sonra elektirik geldi ve sinema devri başladı Yakacık’ta. Bugün bu özellikler bir bir ortadan kayboldu,kaybettirdiler.Yakacık’ın Belde Belediyesi olması Yakacık’ın sonu oldu. Belediye olması ile birlikte önce yalı(Mezarlık altı) sonra Madenler üstü süratle betonlaştı.yeşillikler kayboldu.Yeni Mahalledeki Tefne Ormanı yok edildi.Güzelim Aydos talan edildi.Oraları yemyeşillik,bağlık ve bahçelikti.Şimdi orada zenginlerin havuzlu villaları var.Limonoğlu çeşmesi nerede? Yaekacık Hasan Paşa okulunun altı ormanlık ve yeşilllikti.nerede bu orman ve yeşilllikler? Hepsi bir bir yok edildi.Ve eski Yakacık tarihe gömüldü. Kaç kişi biliyor? Koskaca Kartal İlçesinin tüm içme suyu Yakacık’tan sağlanırdı.At arabaları bütün gün Yakacık’tan Kartala içme suyu taşırlardı. Yakacık’ta yaklaşık 50 çeşme vardı. İSKİ suyu yoktu Yakacıkta. Her aile içme suyunu çeşmelerden alırdı. Yakacık meydananda dondurma külühla alınırdı.hari Rahmetli Azem amcamızın keten helvası? Neden bu özellikler bir bir kayboldu? Neden eskide olan tat-tuz bugün kalmadı.Komşuluk ilişkileri,arkadaşlık ilişkileri bir bir ortadan kalktı. Koskaca Yakacıkta bir Yakacıklılar Derneği bile yok. Bu ayıp hepimizin. Bakın Siirtliler Derneği var.Belki başka derneklerde var.Neden biz Yakacıklıların sık sık bir araya gelmelerini,sohbet etmelerini sağlıyacak Yakacık Dayanışma ve Kültür Derneği bile kuramadık.Yazıklar olsun bize ve bizlere.Yakacık’a mağlesef sahip çıkamadık ve de çıkamıyoruz.Bir dernek bile kuramayan Yakacıklı dostlar hiç bana kızmasınlar.Yakacıklı,Yakacıklı olmaktan çıkmış artık.Çocukluk arkadaşlarımızı,okul arkadaşlarımızı 40-50 ve 60 yıl sonra bulabiliyoruz.Ya bu sitede olmasa hiç birimizin kim olduğu,kimlerden olduğuda belli olmayacak.Bir arkadaşımız,bir ağabeyimiz vefat ediyor,haberimiz olmuyor. Misal Sinemacı Erdem ağabeyim benin en yakın dostum ve meslektaşımdı.Ben de Yakacık’ın en güzel yazlık Sinaması Arzu’yu tam 4 yıl çalıştırmıştım.Erdem ağabeyimin vefat haberini yine bu siteden öğrendim. Gelin Yakacıklılar,gelin Yakacık sevdalıları.Derneğimizi kuralım ve sık sık bir arada olalım.Bizlerin günleri artık sayılı olan insanlarız.Yakacık’a şimdi sahip çıkalım.Yoksa çocuklarımız ve torunlarımız kabristanımızda kemiklerimizi sızlatır.kalın sağlıcakla.
Fethi Bey,
Mail adresim: nicomedian2@gmail.com
Beklerim.
Saygılarımla.
Değerli Şefika hocam,sitemizdeki yorumlar,haberler bir birine karıştı. Bunu her halde sizde fark etmişsinizdir.Yani yorumlarda bayatladı,haberlerde.Bu sayfaya silelim ve yeniden yoruma açayım diye düşündüm.Yorumlar ve haberler karıştı.Sitemize esneklik ve güncellik verirsek iyi olur.Bu sadece benim şahsi görüşüm.Saygılar.
Fethi Bey,
Yakacık için ayrı bir adreste yepyeni bir site açıyorum. Böylece sadece Yakacık yazılarına ait bir yerimiz olacak.
Bu yorumunzda ifade ettiklerinizi biraz daha açarsanız bu yeni sitede uygulamaya çalışırım.
Selamlar, saygılar.
Sevgili dostlar,
Yakacık için düşündüğümüz yeni siteyi açtım. Adresi http://yakacikyakacik.blogspot.com
Yorumlarınızı yeni sitemize yazarsanız sevinirim.
BENDE YAKACIK LI OLARAK OTURDUĞUMUZ YERİN EN ÇOKTA ADALAR MANZARASINI SEWİYORUM,
BUNUN DIŞINDA YAKACIK MERKEZ OLARAK ÇOK DAHA İYİ İNŞALARA YER VERİLMESİNİ İSTERİM,YENİ FAALİYETE GEÇEN YAŞAM MERKESİ-İSMEK ÇOK GEREKLİYDİ VE OLDU ŞÜKÜR 😉
İNŞ.DAHA İYİ PROJELERLE YAKACIK GELİŞİR… 😉
Selamlar gercekten cok sevindim yani insanlarin unutmamis olmasina yakacigi kim nerde olursa olsun genede özlem duyuyor dogdugu yere yada yasadigi yere bazi ben bu sitenin varligindan daha yeni haberim oldu su anda WIYANADAYIM ama nezaman türkiyeye gelsem bir arkadasimizin telafuz ettigi gibi her zaman ayazma cay bahcesinde bir cay icerim hem önceden calismis oldugum yer hemde beni büyülüyor manzarasi onun icin yazisini ve hatiralarini bu sitede paylasan her yakacikliya icten tesekkürlerimi sunarim
ben 1957 de yakacığa geldim.
hala kalbim orda..fethi ağbiyi çok iyi hatırlıyorum.
en kısa zamanda bu siteye katkı vermeye çalışacağım.
bütün yakacıklılara selamlar
Sevgili Süleyman, gözlerinden öpüyorum. Bizler Onur, Cezmi, Ender ( Yavuz Beyin oğlu ), Ayı Doğan, Hasan, Hüseyin,rahmetli Feridun,rahmetli Süha ve diğerleri, yani tarih olmaya yaklaşmış eski Yakacıklılar. Diyeceğim Fethi kadar eski Yakacıklılar.( Fethi benden 2 yaş büyüktür ) Cezmi’nin Dayısının Akordiyonu eşliğinde kadınlı erkekli Çınaraltın’da şarkılar eşliğinde Yakacık’ı özümseyen ve sonrada Ayazma da bülbül dinleyerek o muhteşem balkondan ay ışığında yıkanan Marmarayı ve Adaları seyretme şansını yakalayan jenerasyon. ( Yakın zamanda gittiğimde maalesef rezil edilmiş Çınaraltında “AİLEYE AİTTİR” gibi abuk bir tabela asılı idi. ) Biz Ayazma yollarında turlarken, senin yerin anılarımızda, bahçesinde kitap okuyan çocuk olarak yer almışdı.
Evet Süleyman duygular çok yoğun, hele o ilkokul resminde Muzaffer ve Kevser öğretmenlerle ve bugün gibi hatırladığım arkadaşlarımla, Taner’le kendimi omuz omuza görünce tıkandım kaldım. Hani derler ya duygularınızı anlatırmısınız, anlatacak okadar çok şey vardırki, hepsini biranda söylemek istersiniz ama nereden başlayacağınızı bilemezsiniz. İşte öyle birşey. Yani eski bir şarkı.
Süleyman ben Antalya’ya yerleştim, 2 sene bitmek üzere. Yolun düşerse mutlu olurum. Cezmi’nin de evi var burada ama o devamlı kalmıyor. Onur da arada sırada geliyor. Eski günleri anarak mutlu oluyoruz.
Bizleri burada buluşturan ŞEFİKA hanımefendiye minnet dolu sevgi ve saygılar sunuyorum.
Rica ederim. Sevgi ve saygı benden.
Tamer ağabey, yazdığımdan beri buraya girmiyordum…umarım iyisindir…siz ağabeylerimin görüşüyor olması beni mutlu etti..hepsine benden selam söyle…bizim nesil yılda bir ayazma da buluşuyoruz. Ne yazık ki ülke gibi Yakacık da tahrip oldu…eğer buraya bir daha girersen lütfen mailime yaz…haberlerleşmek isterim. Sevgiler.
tamer ağabey ben de sizi sevgiyle selamlıyorum. siz ağabeylerimin görüşmesi,haberleşmesine sevindim. öncelikle hepsine selamlarımı iletiyorum. cezmi ağabey babıali dönemimde birkaç kitabımın kapağını basmıştı. yılda bir defa bizim jenerasyon da ayazma çamlıkta toplanıyoruz. 49/50 doğumlular…ben de yarı emekli olarak yarı politik çalışmalar sürdürüyorum. çydd de çalışıyorum(gelinim de şube başkanı), müjdat gezen de ders veriyorum…belki duymamışsındır…internetde de var…100.000 kibrit adlı bir film yaptım…hayali bir köy ama yakacık tn yola çıktım…
tekrar selam ve sevgi. görüştüğümüze çok mutlu oldum.
süleyman
Sevgili Süleyman abi, Siz ailecek bizim konağa kiracı olarak gelmiştiniz. Ben meziyet teyzenin torunu Aysel ablanın oğluyum. Çocukluğum yakacıkta. geçti. Sina dayımla çok iyi arkadaş olduğu hatırlıyorum. Sevgiler.
Cem Özdönmez
Cem merhaba, seni Hatırlıyorum tabii…umarım annen baban sağdır…selam ve sevgiler
merhabalar bende eski yakacıklılardan merhum İNCE MEHMET in torunuyum eski yakacık olarak yanlızca hayel mayel çınar altında oturup dondurma yediğimiz günleri hatırlıyabiliyorum ama annem hep yakacığın eski halini anlatır durur eskiden faytonlar varmış insanlar birbirlerine çok saygılıymış aynı adalar gibi moderenmiş ama şimdi kesinlikle öyle olmadığını düşünüyorum eski yakacığa çok özeniyorum
slm
merhaba ben 1965 doqumlu haLA yakacıkta ıkamet eden 1937-1938 yıllarında buraya yerlesen FALCI HACER’N,,,,İNCE MEHMET’N KIZIYIM… yorumlarınızı okudukca içim cız edıp qözyaşı döktüm.45 sene yakacıkta çooookk ama çoooooooooooooook seyler deqıstı.annanemler hemen hemen 78 sene ikamet etmısler benım hatrladıqım kadarıyla eskı yakacıklılar tıryakı salıh amca ,, çamur hüseyın ahmet amca ,, tas köskte oturan mushın we nıyazı amca v.b cocukluqum çok ama çok quzel qecmıstı.hasır lokantası ,, yusuf abının set cay bahcesı ,, sen berber ,, hee sen berberın yanında söför cafer amcamın tekel bayı dukkanı wardı.nerde o eskı ramazanlar benım cocukluqunda bundan 30 sene once 20-25 arkadas toplanıp tepe mahllede derya cesmesının orda ramazanda qece 2-2,5 cıwarları azız abının hastanesıne ınıp dondurma alıp qerı donerdık.teneke calıp mahlle sakınlerını kaldırırdık savura.körlere qderdık arzu sinamasına beyaz kelebekler,,keloqlan,,erol büyük burç v.b bussuru sanatcılar qelırdı.rıdwanların fırınından pide almaya ınerdık sıraya qrerdık.çamur huseyının yanındakı fırından sıraya qrerdık.sımdıde qrıoduk ama ozamanların tadı,duyquları daha bambaskaydı.yakcıqın qenclerı bızlerı yakacıqın kızlarını korurlardı kımse kımseye laf atmazdı.qencler soqanlıkları yakacıqa sokmazlardı.ayı celal amca hatta annemı babama kacırmıstı.bazen qrqır qeecerız bırbırlerımızle.bazen bana derkı baban bana söförlüqü öqrettı rahmetlı derdı.neyse daha cok sey anlatılacak anılar warda insallah ikinci sefer bende eskı yakacık meydanının hasır benzıncı yusuf amcanın cay bahcelerı resımlerı wardı muhtar eyüp almıstı.bırdaha qerı alamadım albılırsem eqer sııze nasıl qonderebılıırım ? 65-70 senin resımlerı war.BU SİTEYI ACTIGINIZ ICIN SIZE MINNETTARIM… çocuklarıma eskı yakacıqı hala anlatmaktayım.ELLERINIZDEN ÖPERIM 🙂 SAYGILARIMLA :))
Zehra Gülhan Hanım, sizin fotoğrafları tarayıp gönderme imkanınız yok sanıyorum. Eğer Yakacık’ta bir yer söylerseniz gelip fotoları alabilirim.
Şefika
Sefika hanim merhaba…
ben de eski yakacik sakinlerinden Sebnem… 1975 yakacik hasanpasa ilkokulu mezunuyum… sonra Boluya oradan Ankaraya gittim…
sizinle haberlesmek isterim ayni siniftaymiydik ????
sevgilerr…..
Sebnem,,,
merhaba ben 1965 doqumlu haLA yakacıkta ıkamet eden 1937-1938 yıllarında buraya yerlesen FALCI HACER’N,,,,İNCE MEHMET’N KIZIYIM… yorumlarınızı okudukca içim cız edıp qözyaşı döktüm.45 sene yakacıkta çooookk ama çoooooooooooooook seyler deqıstı.annanemler hemen hemen 78 sene ikamet etmısler benım hatrladıqım kadarıyla eskı yakacıklılar tıryakı salıh amca ,, çamur hüseyın ahmet amca ,, tas köskte oturan mushın we nıyazı amca v.b cocukluqum çok ama çok quzel qecmıstı.hasır lokantası ,, yusuf abının set cay bahcesı ,, sen berber ,, hee sen berberın yanında söför cafer amcamın tekel bayı dukkanı wardı.nerde o eskı ramazanlar benım cocukluqunda bundan 30 sene once 20-25 arkadas toplanıp tepe mahllede derya cesmesının orda ramazanda qece 2-2,5 cıwarları azız abının hastanesıne ınıp dondurma alıp qerı donerdık.teneke calıp mahlle sakınlerını kaldırırdık savura.körlere qderdık arzu sinamasına beyaz kelebekler,,keloqlan,,erol büyük burç v.b bussuru sanatcılar qelırdı.rıdwanların fırınından pide almaya ınerdık sıraya qrerdık.çamur huseyının yanındakı fırından sıraya qrerdık.sımdıde qrıoduk ama ozamanların tadı,duyquları daha bambaskaydı.yakcıqın qenclerı bızlerı yakacıqın kızlarını korurlardı kımse kımseye laf atmazdı.qencler soqanlıkları yakacıqa sokmazlardı.ayı celal amca hatta annemı babama kacırmıstı.bazen qrqır qeecerız bırbırlerımızle.bazen bana derkı baban bana söförlüqü öqrettı rahmetlı derdı.neyse daha cok sey anlatılacak anılar warda insallah ikinci sefer bende eskı yakacık meydanının hasır benzıncı yusuf amcanın cay bahcelerı resımlerı wardı muhtar eyüp almıstı.bırdaha qerı alamadım albılırsem eqer sııze nasıl qonderebılıırım ? 65-70 senin resımlerı war.BU SİTEYI ACTIGINIZ ICIN SIZE MINNETTARIM… çocuklarıma eskı yakacıqı hala anlatmaktayım.ELLERINIZDEN ÖPERIM 🙂 SAYGILARIMLA :))
Tekrar merhaba teşekkür ederim cevap verdiyiniz için Ben size enkısa zamanda resimleri ileticem vede çok memnun kalacam yakacıyımızın essiz güzelliklerimizi sunucayınız için çok mutluyum,yakacıyın çeşmelerinden bahsetmişsiniz yürekkayalardaki çeşmeyi rahmetli hacer annaneyle rizeli ahmet ekşioğluna yaptırmış 1952yılında,AMA MALESEF siirtliler çeşmemizin ismini yok etmiş mahalle adı yürekkayalar değil siirt mah,olorak geçiyor,Yani yavaş yavaş sayip çıkılmazsa yakacıyın adıda değişicek geride kalan eski yakacıklılar yakacımızı yok ettirmeyelim ,annaneden bizlere bizlerden çoçuklarımıza annanemin evinde dördüncü nesil yaşıyoruz,çokşeyler değişti,GÖRÜŞMEK UMUDUYLA CELAL AMCAYLADA GÖNDERE BİLİRİM buarada bir eski yakacıklıyıda kaybettik paytoncu erdoğanın oğlu ergun abi 1,5 ay oldu allah rahmet eylesın yakacık yawas eskıler qdıyor SAYGILARIMLA…
Merhaba:Zehra Hanım
Bende Yakacık’ta yıllar öce bulundum. Hacı kahya üst kısmında bulunan eski yeşil apt.yanında mustakil bahçeli (Şu an Zabıta osman abinin yeni bina yapıp oturduğu yerde) evde 22 yıl bundan 40 yıl öncesinde oturmuştuk. Şu an Soğanlıkta oturmaktayım.Gerçekten o yılları özlüyor ve arıyorum. O zamanlar samimiyetle söyluyorum ki mahallelerde yaşıyanlar birbirlerini tamamen tanırlardı. Bahsetmiş olduğunuz FAYTONCU Rahmetli Erdoğan ağabeyin oğlu Cengiz Rahmetli oldu. Rahmetli ergün ağabey Rahmetli Cengiz kardeşimizin ancası idi. Sanırım siz isim hatası yaparak yazdınız. Ben yakacık anılarını okurken fark ettim. Sizin de bahsettiğiniz gibi eskiler de aralıklı olarak Rahmetli oluyorlar. Ama bu yaşantının ve doğanın kanunu ALLAH geride kalanlara sağlık sihat ve uzun ömürler versin.
SAYGI VE SEVGİLERİMLE
Hasan ERSOY
1963
Zehra kardeş resimleri iğade etmek şartıyla Celal Başer,arkadaşımı bırakırsanız sevinirim.Taradıktan sonra tekrar size ulaşır.Yani kayıp olmazlar.Emanet benim fıtratımda kutsaldır.Selamlar.
slm herkese
bugra abi mohan abi ,tamer abi ve diger yakaciklilar hasan efendi sk. 13 herkese slm söyler ,Ali nasilsin ?
Birol
selam tüm yakacıklılara .resim olan varsa lütfen paylaşsın bizimle .kendinize iyi bakın tüm yakacıklı dostlara….
Değerli okurlar,
Yakacık’la ilgili yeni yazıları http://yakacikyakacik.blogspot.com/ adresinde yayınlıyorum. Hepinizi oraya bekliyorum. Sevgi ve saygılar. Şefika
sıze cok tesekkur ederım bu sayfayı kurdugunuz ıcın bende eskı yakacıklıyım 44 yasındayım 1975 yakacıga almanyadan geldık cocuklugum yakacıkta gectı babam aydostan tarla aldı ınekcılık yaptık esegımız vardı onla sut satıyorduk babam alı gumushanelıyız aydostakı yerımız samandıralı mustafanın yerıdır komsumuz rahmetlı salıh amcadır kardesı samı abıdır aydosta topal rafet cakal fahrı taseren kaynak suyu metın cetın seref abı aydın amca ınekcı ergun ınekcı ramıs ınekcı cıdelı ısmaıl sıvaslı camcı huseyın abı bayburtlu yakup amca cok guzel komsuluklarımız oldu sımdı o gunlerı cok anıyorum
resimler var istersen facebook ile yollarım
Bir varmış ile başlayan masallardaki gibi
Yakacık bir masaldı.
Bir zamanlar Yakacık adında harikulade,mutlu insanların yaşadığı çok güzel bir belde varmış.Kalbur saman içinde sanki sihirli bir değnek dokundu.Bu güzelim belde yaşıyanları ile yok oldu.Ben bu güzel beldede o güzelim insanlarla,üstüne üstlük tarihi köşkte(yakacık Yetiştirme Yurdunun bulunduğu köşkte)seçkin,güzide,yıldız,yıldız öğretim kadrosunun nezaretinde tam dolu,dulu ömrümce unutamıyacağım beş yıl yaşadım.1962-1963 eğitim ve öğretim yılında Hasanpaşa ilkokulundan mezun oldum.Öğretmenim olan Muzaffer Hanımı unutmam mümkün değil ne yazıkki zamanında ve sağlığında kıymetini bilemediğimiz bu değerleri şimdi yağdetmenin pek anlamıda olmuyor.şimdi çooooook uzaklarda yanlızca adı kalan Yakacığı sevenlere,onu saygı ile yağdedenlere selam olsun.
Yakacık Çarşıda manav dükkanı olan Hasan Arabacının kızıyım.1971 yılında Hasanpaşa ilkokulu 5/B sınıfından mezun oldum.O yıl yakacıktan taşındık, ara sıra yolum düşüyor yakacık yakacıklıktan çoktan çıkmış.
halide arabacı ismini hatırlıyorum.ancak hasanpaşa ilkokulu mu, yoksa yakacık ilk okulu mu tam çıkaramadım.
yakacık orta okulu olacaktı.yanlışlıkla yakacık ilkokulu yazmışım
Eski Yakacığa Veda:Sizlere daha önce hafızamda kalan anılarımı,tertemiz,bozulmamış doğası veinsanları ile Yakacığı,Yakacıklıları anlatmaya çalıştım.Ben tahminen diyorum çünki:Yetiştirme yurduna geldığim seneyi tam bilmiyorum.Bu yüzden 1956-1957 yılları olabilir.Çünki: 1957-1962 yılları arasında ilkokulu Hasanpaşada okudum.Hatırladığım ilk öğretmenim Memnune Hotunoğlu ama çoğunlukla Muzaffer Sağun hanımefendidir.İlkokuldan hatırladığım diğer öğretmenler:Odasında kalp kırizinden hayatını kaybeden başöğretmenimiz olan Muhtar bey,uzun yüzlü sert bir yapısı ile başöğretmen muavini ve Kevser öğretmendir.Okulun hizmetlisi,orta boyda kırmızı yanaklı,sakin mizaçlı,zayıf başındaki sürekli taktığı beresi ve dilinde sıkça kulandığı more kelimesi ile More dayı.Okulun çıkışındaki kapıların birinde,macun satan amca, diğerindese çekirdek satan amcayı(Çekirdek sattığı bardağı silme doldurur üzerini düzlerdi.)Çocukluğumda güzel sesli kişiler sayfa sayfa günün meşhur şarkı ve türkülerini basılmış kağıtlarda okur ve satarlardı.Bu şarkıların en tanınmışları:Kaçamazsın,Hatırla sevgili o mesut geceyi,Akasyalar açarken,Biz heybelide her gece mehtaba çıkardık,Boğaziçi şengönüller yatağı,Ada sahillerinde bekliyorum,Bekledimde gelmedin,Kapıldım gidiyorum,Rüzgar kırdı dalımı,Kalplere bir vur zımba rumbada rumba rumba,Avaremu,Manolyam,Türkülerdense:Nem alacak felek benim,Zeytinyağlı yiyemem aman,Yine yeşillendi fındık dalları ilk aklıma gelenlerdir.Yaşıma yakın dostlar çok iyi hatırlar haftanın bir günü migrosun satış arabası meydanda satış yapardı.Gerek o arabadan,gerekse bakkal Abdi amcadan,yada çok yaşlı olduğundan biz dede derdik dede bakkaldan karamel nane,limon şekerleri,keçi boynuzu,kışın aylarındada elimizdeki çatlaklar için krem pertev alırdık.Meltem ve zambo sakızlarını kazıkçı olmasına rağmen Abdi amcadan alırdık.Seleler sonra Akbaba dergilerindeki kabak başlı,şişmanca resmedilen bakkal tiplemelerinde hep bu Abdi amca aklıma gelir gülerdim.Arabadan neden ve niçin mezarlıkta indim bilmiyorum.Mücahit öğretmenimin mezarını aradım,bulamadım.Oysa yurta kaldığım süre içinde arkadaşlarım ile sık sık mezarını ziyaret ederdik.Tesadüfya mezarlıkta dolaşırken Muzaffer öğretmenimin mezarını gördüm.Başucunda durdum.Gözümün önünden yıllar akıp geçti.Sisli ve hüzünlü.Bir mezara baktım,bir geçmişi yaşadım.Olduğum yere çöktüm.İçime akıttığım göz yaşlarıma engel olamadım.Oysa çocukluğumdaki bu mezarlık,benim için bir ihtişam,sanatsal güzellik ve birazda korku demekti.Mezarlığında hayalkırıklığı yaşadığım Yakacığın o çok bildik,aşina olduğum bahçe duvarlarının yanından 4 ncü ve 5 nci gurup binasının üst bahçesine doğru yürüdüm.Bir camii….Allah aşkına 100-150m mesafede zaten merkez camisi var başka bir yermi bulamadılar?niçin? ve neden?geçmişe duyulan bu aymazlığı anlamak mümkün değil.Yurdun ön kapısından içeri girdim.Saygın,kibar ve ince bir müdüre hanım ile tanıştım.Kendimi tanıttım.Günümüz dünyasının akılcı,mantıklı,aile ortamına çok yakın kurgudaki çocukların yaşam ortamlarını beraberce gezdik,gördük.İmrendim doğrusu,bizler sahip olamamıştık ama bu kardeşlerim şanslıydi.Ben yinede müdüre hanıma:O sefil,yoksul çocukluğumun geçtiği yurdumu,şimdiki modern yaşama tercih ettiğimi söylerken üzüldüm.Kendisini kırdıysem beni bağışlasın.Eski yurttan geriye 1 ve 2-4 ve 5 nci gurup binaları kalmış okadar ha birde ön bahçede birkaç yaşlı çam ağacı.Yakacık meydanı diye bir şey kalmamış.Asırlık çınar son demlerini yaşıyor sanki.Çay bahçesi büyükçe bir süper marketin gölgesinde kenar kahvesine dönmüş.Oysa bu çay bahçesi ve ulu çınar bir zamanlar şen kahkahalar,sohbetler ile anılır burada içilen çayın tadına doyum olmazdı.Yazık çok yazık…Çınaraltının son kalıntısı altında benden yaşlı,yada eski bir Yakacıklı tanıdığa rastlarım ümidiyle dolaştım.Sordum,soruşturdum.Her şey gibi onlarda yok olmuşlar,çekilmişler.Bu çirkin Yakacığı görmek istememişlerdi.O ucube binalar,çirkin bir büyümenin ürünü,zevksizlik örnekleri.Yeşillikleri yutmuş ve boğazlamışlar.Eski ilkokulum ve onun önündeki çınar,bir kaç eski bina ve birkaç yaşlı çam ağaçlarından geriye koskocaman bir hiçlik kalmış o kadar.Sırtımı yıkılmaya yüz tutmuş ingiliz köşkünün duvarına dayadım.Hayret ve hüzün ile baktım.Yurdun bahçesinin önünde sanırım bizlerin zamanından kalma asma dalları sallanıyor veda eder gibi,içim acıdı,burkuldu.Böylemi son bulmalıydı.Eski Yakacık sevenleri,hayranları üzgünüm ama o eski güzelim Yakacık artık yok.Bazen kendime soruyorum.Acaba ben ve arkadaşlarım bir masaldamı yaşadık?yoksa yaşadıklarımız bir masalmıydı?Halen yaşamakta olan eski Yakacıklı ve Yakacık sevdalıları koca çınarlara,bu dünyadan ayrılan o harikulade saygıdeğer büyüklerim:Başımı gökyüzüne kaldırdığımda hepiniz birer yıldız,birer dolunay,gündüzlerimin güneşisiniz hatıralarınıza saygılarımla…..
Söze eski Yakacıklılardan,Yakacıkta uzun süre yaşıyanlardan,Hasanpaşa ilkokulunda okuyanlardan ve önemlisi Yakacık yetiştirme yurdunda yaşamış eski yurt öğrencilerine sitem ederek başlamak istiyorum.Gerek benden büyük,gerekse benim yaşıma yakın eski Yakacıklı dostlardan,Yakacığa karşı vefasızlık ettiklerini,ettiklerimizi bilmelerini istiyorum.(Sayın Fethi Satıcı ve birkaç eski Yakacık sevdalılarını tenzih ederim.Her ne kadar Fethi beyi tanımasamda onun yazılarını okuyorum.Çocukluğumu onun yazılarında yeniden yaşamak güzel,kandisine sağlıklı,uzun bir ömür diler saygılarımı sunarım.)Komplekse kapılıp kendileri ile ve geçmişleri ile yüzleşmek ağırmı geliyor?Gelmesin,gelmesin.Artık bu ve bunun gibi durumları aşıcak yaş ve olgunluğa erdiğimizi,bu ve bunun gibi düşüncelerin çok gerilerde kalan komik,basit kaprisler olarak algılanması gereğine inanıyorum.Hatta o düşüncelerimize gülmek kendimizle dalga geçmek en iyisi diye düşünüyorum.Aslında aile fetlerim 1949 doğumlu olduğumu, yuvaya verilmeden önce nüfus cuzdanımın 1951 olarak çıkarıldığını söylerler yani yaşıtlarımdan iki yıl geriden Kasımpaşa çocuk yuvasına babamın ölümü üzerine verilmişim.Gözümün önüne kenarları yüksek,korunaklı karyolaların olduğu ve benim karyolamında pencere kenarındaolduğu bir yer geliyor.Her gece dışarıya baktığımda,on,onbeş anpul ile aydınlatılmışve yuvanın dış duvarına monte edilmiş,kızılayı resmeden şekle bakıyorum.Bana huzur veriyor.Yuvada elişi ve resim çalışmaları yapıyoruz.Çeşitli oyuncaklar var.Bunların içinde küçük bir yerleşim yerini kurma üzerine tasarlanmış tahtalardan oluşan küçük,küçük birimleri üst üste koyarak oluşturulan oyuncak diğer çocuklar tarafından revaçta olanı.Ben şekillendirilebilinen,renkli,yumuşak,macun kıvamındaki hamur ile insan,ağaç ve ev resmetmeyi tercih ediyorum.Grapon kağıtlarından şekiller yapmak,elişi kağıtlarının renkli dünyasına dalmak ne büyük zevk.Tabi bu oyun ve elişi zannedersem haftanın belli günlerinde uygulanan bir eğitim.Yuvada hatırladıklarımın içinde eski bir saatten arta kalan bir çark,Bu çarkı döndürmek ve güneş ışıklarındaki yansımalarında hayaller kurmak…Çok sakin,sessiz,içine kapanık,kimsenin kalbini kırmayan,uyumlu bir çocuk olduğumu zannediyorum.Yuvada bir hemşire abla özellikle benimle ilgileniyor,farkındayım.Arada sırada beni kendi evine götürüyor.Orada kaldığımı,oturduğu evin zemin katta olduğunu ve hatta evinde kaldığım bir gece yatağımı ıslattığımı,ama bana hiç kızmadığını hatırlıyorum.Sosyal bir etkinlik olabilir,yuvada bir gurup çocuk ile beraber tertiplenen baloya gittik.Bizler sanırım zamanın meşhur dans ve gösteri şarkısı olan rasparaspa ras ile oyunlar oynamış ,alkışlanmıştık.Küçük,küçük pastaları hatırlıyorum.Daha sonraları uzun yıllar yiyemiyeceğim yaş pastaları…Bunlar kimsesiz,sefil ama mutlu geçen çocukluğumun ilkokula kadar olan bölümleridir.Yakacık Yetiştirme yurduna gelişimi hatırlamıyorum.Yurtta ilk hatırıma gelen,yine o yuvadaki hemşire abla.Birkaç kez beni izlemeye geldiğini biliyorum.Uzaktan uzaktan. Onu çok seviyorum.İçimden beni yine yanına alıp buradan götürse diye geçiriyorum.Çocukluk bu ya yeniden oyunun çoşkusuna kapılıyorum.Oyunun sonunda hemşire ablayı bulamıyorum.İlkokul yıllrım boyunca bu birkaç kez tekerrür etti.Benim onu sevdiğim gibi oda beni seviyordu.eminim.Yoksa bu gelişleri sırf benim gelişmelerimi kontrol etmek gayesi olacağını sanmıyorum.Yurttaki numaram sanırım ya 59 yada 159 olmalı üçüncü guruptayım.Pakize Türkoğlu öğretmenim.Uyumlu bir çocuk olduğumu daha öncede söylemiştim.Pakize öğretmenimin yurttaki evine gittiğimi,bu gitmelerimin öğretmenimin bana olan sevgisindenmi olduğunu bilmiyorum.?Ama zaman zaman evindeyim işte.Çocukları gürcan ve gürsan benden küçük.Orada bir aile kokusu var.sevgi var.İlk defa bu evde siyasi bazı konuların konuşulmasına şahitlik ediyorum.1960-1961 yılları,Sanırım üniversitede okuyan erkek kardeşi(Aslan abi)sık gelişlerinin bazılarında gençlik hareketlerini,emniyet güçleri ve ordunun tavırları hararetle konuşulur bu konuşmalara zaman zaman diğer gurup öğretmenleri ve yurtaki hemşire ablada katılırdı.Ben sessiz,sakin bir köşede(Girişteki sedir gibi olan bir yer)oturur onları izler aradada çocuklar ile oynardım.Yurtta kaldığım bina:Eski,tarihi bir köşk.Güney cephesinden biz çocukların girişi,kuzey cephesindende iderede çalışanların girişi vardır.İdere girişinindoğusunda boru,tranpet takımı ve yavrukurt elbiselerinin konduğu oda bulunur.Köşkün güney doğu cephesinden küçük merdivenler ile revire ve Pakize öğretmenin kaldığı bölüme çıkılır.Güney doğu ve güney batı istikametindeki dik merdivenler ile köşkün üst kısmına açılan ama kullanılmayan iki büyük kapı bulunur.Çocukların giriş yerinin sağ tarafında küçük bir oda vardır.Burası ayakkabı koyulan odadır.Hemen sol taraftan küçük merdivenlele kilere inilir.Birkaç basamaklı merdivenden sonra genişçe bir salon,sol tarafınızda ders çalışma odaları,salonda tam karşınızda idare girişinin üzereinde Halime Abbas hanımın bir portresi,başında siyah bir örtü,üzerinde sade,hafif çizgili basit bir giysi,temiz,duru ve yalın bir yüz.Salonun sağında terzihane,hemen yanından birkaç merdivenle tuvaletlere inilir.Çift taraflı merdivenlerle üst kata çıkılır.Burası yatakhanemizdir.Hemen sağ taraftan revire ve Pakize öğretmenin kaldığı bölüme açılan yüksekçe iki kapı bulunur.Köşkümüz tarihi ahşap bir bina,kirli beyaza yakın bir renkte yurdun tam ortasında merkezi bir yerdedir.Alımlı,ihtişamlı,heybetli ve gururlu…Ben işte böyle bir yerde çocukluğumu yaşadım.Dolu,dolu….Öğretmenlerimin hemen hepsi idareci ve hizmetliler yıldız yıldız insanlardı.Kendimi çok şanslı addediyorum.Yetiştirme yurdunda kaldığım her saat,her gün ve yıl hayatımın çok önemli bir kesitini oluşturur.Ben güzel renkleri,çiçekleri,böcekleri,doğayı,insanı,müziği,sevmeyi ve sevilmeyi hayatımdaki var olan güzellikleri burada edindim.Gördüm ve öğrendim.İlk defa tiyatroya,ilk defa İstanbul radyosunda konser vermeye,Bursaya,buradaiken gittim.Doğa ile kucak kucağa Yakacıkta yaşadım.İlkbahar aylarında şırıl şırıl akan dere sularında oyoncak kayıkları yüzdürdüm.Kuytu köşelerde muteşem yabani menekşeleri kokladım.Yaban güllerinin en güzelini burada gördüm.Kocayemişleri,kuzukulaklarını,daldığımız bahçelerde papaz eriklerini,incirleri,ayvaları,burada tattım.Bülbülleri,ispinozları,saka kuşlarını burada dinledim.Güvercinler ile dostluğu burada kurdum.Kırlangıçların yuvalarını ellerinden alan serçelere burada kızdım.Kedi,köpek ve karıncayı burada sevdim.Burada ben oldum.Kısaca insan oldum,sonra yaşadığım senelere inat.Eski Yakacığı anlatmanın imkansız ölçülerde olduğunu biliyorum.Sözün bittiği,duygu ve hislerin yoğun yaşandığı bu yoğunluğu aksettimenin aciziyim.İnsanın hayatında çok önemli kesitler vardır.Anlatamadığı,yazamadığı,kıfayetsiz kaldığı,işte ben bunları yaşıyorum.Geçmişim ile barışık olmak istiyorum.Benim için Yakacık bir tutku,bir aşk,çocuk gözümdeki kelebek,kelebeğin kanatlarındaki pullar gibi bin bir rekli çiçeklerde yaşamak……… Yetiştirme yurdumun eski öğrencileri:Yurt armamızın bire bir aynısının şu anda İstanbul büyük şehir amlemi olarak kullanıldığını biliyormusunuz….Sağlıcakla kalın.
SON KUŞLAR
BİR DAHA DÖNSEM,BİR DAHA YAŞAMA BAŞTAN.
SİLERDİM TÜM KİRLERİ,AŞKTAN VE BAKIŞTAN.
ESKİLERDEN BİRKAÇ SEVDALI,HEMDE DELİCE SEVDALI,
KELEBEK KADAR BİR ÖMÜR SÜRSEM,YAKACIKTAN,YAKACIKTAN.
BİNBİR RENKLİ ÇİÇEKLERDE,MASALLARDAYAŞASAM,
PUL PUL OLUP,YILDIZ YILDIZ YAĞSAM,KAYBOLSAM,
ESKİLERDEN BİRKAÇ SEVDALI,HEMDE DELİCE SEVDALI,
KELEBEK KADAR BİR ÖMÜR SÜRSEM,YAKACIKTAN,YAKACIKTAN.
BİR BAK KENDİNE,BU YAKACIK AŞİYANMI
DÖRTBİR TARAFIN GEZDİM,GÖRMEDİM.YOKSA TARUMARMI
ESKİLERDEN BİRKAÇ SEVDALI,HEMDE DELİCE SEVDALI,
KELEBEK BİR ÖMÜR SÜRSEM,YAKACIKTAN,YAKACIKTAN
BEN,YİNE O ESKİ BEN,YA SEN
BU HALİN HAYALLERİNMİ,MUTLU OLDUNMU SEN
ESKİLERDEN BİRKAÇ SEVDALI,HEMDE DELİCE SEVDALI,
KELEBEK KADAR BİR ÖMÜR SÜRSEM,YAKACIKTAN,YAKACIKTAN.
BİZLER,ESKİ YAKACIĞIN SON KUŞLARI,
RÜZGARA KAPILIP SAVRULAN,YAŞIYAN SONBAHARI,
ESKİLERDEN BİRKAÇ SEVDALI,HEMDE DELİCE SEVDALI,
KELEBEK KADAR BİR ÖMÜR SÜRSEM,YAKACIKTAN,YAKACIKTAN.
AHMET HULİSİUZUNOĞLU
BU ŞİİRİMİ ESKİ YAKACIK SEVDALILARINA VE ARAMIZDAN AYRILAN YAKACIKLILARA ARMAĞAN EDİYORUM.
Gözlerim dolarak okudum bu güzel şiirinizi.
Teşekkürler.
Ben bilgisayar ve internet kullanmasını deneme yanılma usulü ile gerçekleştiriyorum .Kullanmak için hiç bir eğitim almadım.Bu yüzden yukarıda daha önceden yazmış olduğum yazılarım ve özellikle şiirdeki eksik ve hatalı imla kuralları için okurlardan geçte olsa özür diler saygılarımı sunarım.
Selamınaleyküm yakacıklılar
Ben yakacıkta sütçü erdoğan (paytoncu erdoğan,topal erdoğan) lakabıyla bilenen Erdoğan ALTINTAŞ ın oğlu Ümit ALTINTAŞ ım(1964) sevgili yakacıklı kardeşlerim bizim çoçukluk yıllarımızdakı yakacık artık hiç bir zaman olmayacaktır.Eski zamanlarada herkez birbirini tanıriken şuan yakacıkta kmse kımseyı tanımıyor. Ben yakacığa cıktığımda %80 nını tanımıyorum. Örneğin eskı esnaflardan kasap fethi,halis bakkalı,halime hanımı,bakkal metin,yusuf abiyi gibi çoğaltacağımız örneklerı özlemıs durumdayım. Suan kı zamanda yakacıkta kmse kımseyı tanımıyor ve esnaflık adını hiç bişy kalmamış. Eski dostlarımızın çoğu dağılmıs durumda. biz eski zamanlarda zeytinlikte top oynardık.mezarlık altında çamurlu sahada top oynardık şimdi böyle yerlerden eser yok. Ozmanlardakı arkadaşlarımızın çoğundan kopmuş durumdayız. Eski dostlarımdan Güngör ORANla şimdilerde eskı yakacığı konuşaraktan anılarımızı tazeliyoruz.Bütün sevdıklerımıze selamlar…
Merhabalar;
sevgili Fethi Satıcı abim, sitenize yeni giriş yaptım. Ben çok eski bir yakacıklıyım. Pehlivan Şaban’ın oğluyum. Eski Yakacıklıları yazarken; Avcı Mazlum Babayı, Karakaş Amcayı ( Barbaros’un babası), kendi babanızı (Rahmetli Besim Amcayı), Madam Ayda ve Anait’i, Berber Mehmet’i, Taş Köşkün sahibi Niyazi Kılıçaslan’ı, Dağ Köşkün sahibi Mehmet Bey’i unutmuşsunuz. Şimdilik bu kadar aklıma gelenler, ama hepsini ileride size yazacağım. Çünkü evlerimiz yanyana sayılırdı. Kardeşlerin Rakibe, Ender (Eşşekçi), Ahmet, Yılmaz ve Solmaz’ı tanırım. Sende beni çok iyi tanırsın. Görüşmek üzere… Bülent Yücel ( Kel Bülent)
bende yakacık dogumluyum 1956
siz emin tozanın kızımısınız
evet bende eski yakacık olarak muhtar cetin abiyi rahmetli özer emlak sahibi özer abi oglu ferhatı rahmetli saim amcayı lastikci hasan abi yi eski polis ler den hasan abi şeref abi yi hepsi tanırım ve adını hatırlayamadıgım niceleri eski adı cınar ilk okulu olan şimdi ki adı hesna gündeş de okudum ilk okulu ve orta okulu… yakacık lisesin de lise okudum ama şimdi bakıyorumda cok şey ler deyiş miş yakacık da kartala gitmek için yürürdük araba yokdu dogrusu bu ya eski tanzim eski iett duragı önce si olan meydan alanları şimdi hiç birinden eser yok bana soracak olursanız gercek den eskiler den hiç bir şey yok eskilerden sadece şimdi üsküdar kuzguncuk kaldı yavaş yavaş yok oluyor tarihi yerler ne anılar ne günlerim vardı o eski yakacık da duygulandım valaha ne diyeyim şimdi site sahibine sonsuz teşekür ler .
merhabalar
sıtedekı yorumları ve anlatılanları ıctenlıkle okudum ..ben rahmetlı beyzade ahmet yalazarın torunuyum ..babam arif yalazar dır ..
o zamanlarda gercekten yasamak ısterdım ..şuan yakacık eskısı gıbı degıl 😦
saygılarr
özlem kardeşim babana selam ben yenimahalleden kayhan hayrinin kardeşi baban tanır
Ben nevin erdem tesaduf yol uzeri yakaciktan gectim gecenlerde ve dedimki ben burada yasamaliyim yeni yapilacak bir siteden dairemi ayarladim bir yila kalmaz o mukemmel tablonun bir karesi olacagim 87 dogumluyum umuyorum birgun yakacigi bende sizler gibi yillarimi yasadim diyerek anlatirim saygilar
selam herkeze bende dogma buyume yakacıklı olarak sıze selamlar bende laz alinin oglu selimcengiz ipek hasanpasa ilkogretimde okudum veb ordaki cohu arkadaslarim bulamıyorum eyer varsa guzel olur artı okulun resmı sıtesını bulamadım adres atarsanız sevınırım halende yakacıktayım 31 sene oldu benım ıcın hepınıze sevgıler
Ben ağlayarak ayrılmak zorunda kaldım masal diyarı Yakacıktan.
Yaşadığım yedi yıl bir masaldı.
yakacıklılardan bayramoğullarından yılmaz abinin oğlu nakliyatçı erkan abi hakkın rahmetine kavuşmuştur Allah C C rahmet eylesin
sayın Fethi Satıcı abi, ve diğer abiler ve ablalara sesleniyorum .abi-abla diyorum çünkü yaşınız ve tecrübeleriniz öyle gerektiriyor. bendeniz yakacık uğurmumcuda oturuyorum. aslında konum İstanbul geneli ile ilgili hazırlamakta olduğum eski belediye ve nahiyelerle ilgili bir çalışmam var. malumunuz Yakacık da 1981 yılına kadar belediyelik idi. yakacık belediyesi 1966’da kurulmuş. yani 15 sene kadar belediye yürürlükte olmuş. bu dönem belediye ile ilgili bilgi ve yakacıkla ilgili fotoğraflara ihtiyacımız var. mail adresim ihsanozturk61@gmail.com şimdiden ilgilenenlere teşekkürler
Yakacıklı sevgili arkadaşlar kızımı hasan paşa ilkogretime yazdırmak istiyorum ama ne okul hakkında nede çevresiyle ilgili bilgim yok ….okul nasıl bir okul .çevre nasıl .bildiginiz iyi bir öğretmen varsa lütfen çok acil yorumlarınızı bekliyorum. …
yazılarınızı okudum çok güzel anılarınızı dile getirmişiniz bende 1957 1965 yıllar,nda yyyurdunda bulundum hertarafı yeşillikler içersinde bir köy etrafı zeytinliklerle çevrilmiş alt kısımları üzüm bağlarıyla dolu bir yakacık köyü vardı eski adı macun mahelesinde zeytin yağı fabrikas vardı altın ayvası,da yakacıkta yetişirdi kışın avcılar avlarını avlayıp cınar altı kahvesid çınara asrladı satarlardı tepeden yakacık meydanına kadar kızakla kayarak inerdik postahanenin sokağında merdivenle 10 15 kiş merdivene biner kayadık geceleri köye kurtların.çakalların.tilkilerin indiğini çok gödük sinamacı rıdvan rıdvanın abisi kolsuz yücel çamur ahmet sabahattin sabahattinin abisi faruk,lar yüceller selim birsürü arkadaşlar hani neredeler herkes kayıp oldu gitti
Herkese merhaba İhsan abi bende çok eski yakacıklı olarak benim babam Yakacık Bezincisinde tanker şoförü Pala Kazım’ın oğlu namı değer Yüzyirmi Mehmet bende eski doğma büyüme Altdere sokak çocuğuyum hala Yakacık Taksi Durağı’nda tem 08 plakalı aracın sahibiyim sizin bu yazdıklarınızı anlattıklarınızı 68 doğumluları olarak bizim jenerasyon çok şanslıydı yakacığın her köşesinde bizim bir parçamız anımız vardır bizim zamanımızda aşıklar kız arkadaşlarıyla buluşmak için koru yolu eski sucuk fabrikasının orası bizim aşıklar yoluydu şuan biz eski yakacıklılar olarak asım babanın kahvesinde takılıyoruz Yurdun karşısı benim şoförlüğü öğrendiğim çocukluğumun geçtiği ustalarım rahmetli tiryakiler ve şu anki çocukluk arkadaşlarım Ateş Bülent,Kamyönetçi Ergun,İsmail Tiryaki,Nalbur Mehmet,Polis Hasan,Komser Hüseyin,Münübüsçü İhsan ve yakacığın bütün eskileri ya avcılar kahvesinde yada asım babanın kahvesinde takılır ben yakacık merkez taksideyim bütün yakacık sakinlerinin yardımına herzaman hazırım saygılar…
evet yakacık 50 yıl evvel belediye oldu. 70li yıllarda vahşi kapitalizme mağlup oldu. ama ikibinli yıllarda mimar bir belediye başkanının başkanlığında yapılan planlar yakacık tepelerine doğru çirkin betonlaşmayı yayıyor. buna can mı dayanır.
x abisenmisin kahvede görüşelim baba yorgun hesabı
SEVGİLİ YAKACIKLILAR ben 1941 uşak ili karahallı ilçesinde doğdum 1968 yılında soğanlık.da gonca mobilyayı açtık 1972 de yakacığa taşındım 1973 de eski belediye altında pastahaneyi boş olarak devralıp mamifatura tuhafiye ev cihazları aynı yıl bitişik çamur ahmed in kahveyi boş olarak devraldk yakacıkla ilgili o kadar anılarım varki siteyi tesadüfen gördüm tüm arkadaşların anılarını keyifle okudum 1978 de şirketin soğanlık mağazasına 1985 yılında gittim 1985 yılında eski arplas fabrikasını kiralayıp GO-YA sünger fabrikasını kurduk ben 1990 yılında gonca mobilyadan ayrllıp 2000 yılına kadar çalıştırıp 2001 yılında sağlık nedenlerim den dolayı tesisi kapatıp suadiye de oturuyorum. bu siteyi açan ve yorumlarını yazan bana geçmişi yaşatan herkese sonsuz teşekkürlerimi sunarım sevgili yakacık lı lar
Bloguma ilginiz ve yorumunuz için ben teşekkür ederim. Şefika
şefikanım 4 kızım hasanpaşa ilk okulu mezunu 3 büyük erenköy kız lisesi küçük kartal ticaret lisesi mezunu 3 kızım suadiye de( zelish My Sister) isimli butik leri var sizin siteyi önerdim 1972 yazında yakacığa taşındık samandıra cad fikret beyin sinema yanında saadet hanımın evine dedilerki kışın yollar kapanıyor dediler dolmuşa binip hastahane altında inip yaya yakacığa yürürdük 87 de mart ayı karlı geçti arabam 20 gün kar altında villa kastel karşısı iş yerime 15 gün yaya gidip geldim çalkantı mah.şenbahar apartmanı 3 katta oturdum önümüz hastahanenin çamları kartal deniz ve adalar berrak havalarda yalova tertemiz hava hapsi mazi oldu şimdi ara sıra gidip balkondan bakıyorum çirkin bir görüntü nerde o eski yakacık.set üstünde hasır et hafta sonları kuyruk hasan şevik- yüksel kırcı.ikiside rahmetlik oldu mekanları cennet olsun 1968 de soğanlıya geldim hava karardı kartala gittim soğalık dolmuşu yok taksi ile döndüm o yıllarda kadıköyden ankara yolundan sabaha kadar yakacık münübüslari vardı şöförler çok kibarlardı bazıları rahmetlik oldu kalanlara sağlıklı yaşam dilerim.bu günlük hoşça kalın ğörüşmek dileğiyle saygılarmla.
Ne güzel anılar bunlar. Saygılar bizden ef. Sağlıklı, huzurlu günler olsun…